Hoewel een ongevraagde pandemie roet in het eten van veel plannen heeft gegooid hebben we toch geregeld een uitstapje over de landsgrenzen gewaagd. Van kort over de grens tot de andere kant van Europa. Tijdens deze trips hebben we diverse banden uit het enduro segment getest. Van Mainstream Maxxis tot geelblauwe Michelin’s.

Vittoria Mazza

Het Italiaanse Vittoria is nog steeds vooral bekend onder de wegrenners. De cross-country banden van het merk zijn al jaren hartstikke goed en nu wordt er ook flink aan de weg getimmerd in enduro land. De Mazza is één van de vier type banden die onlangs zijn gelanceerd waarbij deze de meest veelzijdige is. We testen de band in 29 x 2.4 uitvoering. Alle profielen zijn beschikbaar in 27,5 en 29 inch versie. Zowel in 2.4 als 2.6 inch breedte. Ook is er keuze in de stevigheid van het karkas. Kies je voor amper nog vouwbare Downhill casing dan weegt de band dik 1200 gram per stuk. Ik krijg de meer Enduro/trail gerichte band welke net geen 900 gram op de weegschaal afdrukt. Heb je een E-bike? Dan is er ook een extra verstevigde E-Mazza van 1260 gram en extra stevige zijwangen.

In de achterband monteer ik een Vittoria Airliner. Een soort dikke groene slang die je doet denken aan je dagen als klein menneke in het zwembad tijdens de zwemles. De slang maakt de kans op stootlek een stuk kleiner, en wanneer je band toch stuk gaat kun je in ieder geval even doorrijden tot een juist moment om te stoppen.

Monteren van de Mazza’s is eenvoudig. Om de velg zwiepen, oppompen en een scheut latex erbij. De Airliner verrijst wat aandacht, maar zodra je het trucje weet, zit de band er zo op.

Tijdens de eerste ritten laten de banden een goede indruk achter. In tegenstelling tot vele andere enduro banden rollen de Mazza’s aardig rap. Je hebt zeker niet continu het gevoel dat er iemand aan je zadelpen hangt. Nee, deze banden wil je niet graag in de losse zandgrond van Nederland. Waar presteren ze dan het beste?

We rijden er mee op de haast Ardennen-achtige ondergrond in Tsjechië. Veel loam, los verpulverde dennennaalden, afgewisseld met rockgardens, en wat houten features. De grip is goed. Zeker op de lossere ondergrond. De banden hebben een redelijk zachte compound. Het rubber buigt duidelijk mee in de bochten. Ook het karkas van de band voelt lekker soepel aan. Laten we het omschrijven als de enduro band die het meest cross-country aanvoelt van alle getest banden.

Van zandgrond naar flowtrails. De banden rollen rap wanneer we een weekendje Winterberg en Willingen combineren. Op de Duitse trails waarbij de ondergrond bijna asfalt is slijten de banden redelijk vlot. De bandendruk mag wat hoger dan gewend om extreem vouwen van de banden te voorkomen. Al met al een vlot geheel. Weken later monteren we de set opnieuw. Ditmaal om er ‘echt’ de bergen mee in te trekken. Volle bak naar beneden in de Italiaanse Alpen. Al in de proloog van de vier dagen durende enduro-race rijd ik de Mazza banden kapot. De ondergrond blijkt te rauw voor de banden. Twee flinke scheuren tot gevolg. Met dank aan de airliner kan ik zo hard als ik durf richting de finish dalen. De groene vulling in de band is zo groot dat je het niet écht een lekke band kan noemen. Een afloper, een flinke dat wel.

Na de finish gebruik ik twee pluggen om de band te herstellen maar later rijd ik het geheel nog verder stuk en is het over en uit met dit setje.

Conclusie? De Vittoria Mazza in deze 2.4 Tubeless Ready uitvoering is soepel, rolt relatief licht en heeft behoorlijk wat te vertellen berg af. Ideaal tijdens dagtochten waarbij ook geklommen moet worden en wanneer de trails niet te rauw zijn. Hele dag bikepark? Kies dan de DH casing of een ander bandje. Dagje onbeperkt paden rijden in de Ardennen? Hele prima band.

Prijs: 59,90 per stuk
Meer informatie

Schwalbe Magic Mary / Big Betty

Onlangs kwam Schwalbe op de proppen met een volledig vernieuwd assortiment mountainbikebanden. Van Racing Ralph tot Big Betty. Van ultralicht tot verschrikkelijk lomp. Met een haast ontelbare diversiteit aan karkassen en loopvlakken is het er bij de Duitsers niet makkelijker op geworden. Wil je een dagje enduro rijden dan heb je bij Schwalbe keus uit vijf verschillende banden. Van de Rock Razor semi-slick tot een Dirty Dan modderband. Ook is er keus uit eveneens vijf verschillende soorten karkassen waarbij deze endurobanden in drie verschillende versies worden gemaakt. Om nog wat verder uit te filteren zijn al deze banden ook in twee a drie verschillende rubbersamenstellingen te krijgen.

‘The Decade of Super’ noemt Schwalbe het. Ikzelf vind het vooral erg ingewikkeld en vraag me af hoeveel normale consumenten (laat het hieronder weten) überhaupt nog snappen welke band ze eigenlijk nodig hebben. Daar ligt een duidelijke taak voor de tussenhandelaar en fietsenwinkels. Lastig, want zo’n winkel kan niet 5 profielen in meerdere breedtes, compounds en samenstelling op voorraad nemen.

Van alle varianten kreeg ik de beschikking over een set Schwalbe Magic Mary en Big Betty. Beide hebben een ‘Addix Soft’ compound, Klinkt zacht, in werkelijkheid is dit de op een na ‘zwaarste’ variant rubber die er beschikbaar is bij Schwalbe. De Mary heeft een ‘Supertrail’ karkas wat de band op 1293 gram doet uitkomen. De Big Betty doet zijn naam eer aan, 1390 gram klokken we af met het ‘Super gravity’ karkas.

Wat is nu het verschil? Hoe soepeler de zijwangen van de band, hoe prettiger deze op lage druk te berijden is in Hollandse omstandigheden. Je leest het goed. Zoals wij hier fietsen. Rondje Dorst, Schoorl. Dat soort werk. Een Big Betty gebruik je echter in Solden, of Morzine. Veel stenen, veel snelheid, weinig liefde. Een stevigere, of noem het stuggere band houd in dit geval de fiets beter op zijn plaats en voorkomt het zoekerige gedrag wat je daar juist niet wilt hebben. De reden om bijvoorbeeld voor de zwaardere ‘Super Gravity Casing’ te gaan in plaats van de ‘Super Trail’ variant. Ons testsetje is afgerost in Duitse bikeparks. Maar ook in de Franse Alpen. Van verstikkend heet, tot sneeuw op de top. Schwalbe heeft een absolute inhaalslag doorgemaakt als het gaat om de levensduur en vooral stevigheid van de banden. Het geheel voelt veel minder ‘flimsy’. Stabieler, en ook de noppen schuiven minder snel onder je vandaan. Kort samengevat zijn de nieuwe generatie Schwalbes echt ‘beter’. De lekbestendigheid van de Supertrail en Supergravity karkassen is dik in orde. Het tubeless maken gaat eenvoudig met een handpomp en de banden blijven direct goed luchtdicht. Ook lekken ze weinig vloeistof. Klinkt positief, dat zijn we dan ook!

In de praktijk zal je in de fietsenwinkel, en zelfs online maar een beperkt assortiment van het hele gamma terug vinden. We voorspellen dan ook dat Schwalbe het Decade of Super gedoe langzaam zal afslanken naar normale proporties waardoor het geheel beter te behappen is voor de normale man.

Prijs: 64,90 per stuk
Meer informatie

Maxxis Minion DHF

Het is al jaren de meest gebruikte band. Zowel door enduro gebruikers als tijdens de worldcup downhill. Maxxis is in de gravity scene al tijden heer en meester. De Minnion DHF / DHR zijn het koningskoppel uit de collectie en beschikbaar in diverse maten en casings. We testen een set DHF, zowel voor als achter. Hoewel F eigenlijk voor front staat is de band ook prima als achterband te gebruiken.

Net als bij Schwalbe moet je bij Maxxis even een kleine cursus volgen voordat je begrijpt wat alle tekentjes op de band betekenen. Als eerste de compound. Het Taiwanese merk levert banden voor het offroad segment met ‘3C’ noppen. Rubber, opgebouwd uit drie lagen. Een harde basis. Zachter rubber voor de noppen op het loopvlak, en nog wat zachter rubber voor de zijnopjes. MaxxSpeed, MaxxTerra en Maxxgrip zijn de keuzes als het gaat om de opbouw van de band. MaxxTerra is in deze categorie het meest gekozen en ook de banden zoals wij ze hebben getest.

Als laatste de ‘casing’. De Antilek protectie en stevigheid van de zijwangen. Onze voorband is uitgerust met EXO, eigenlijk het lichtste systeem met slechts één extra antileklaag op de zijwangen. Een stevigere versie heet EXO+ en later volgt ‘DoubleDown’. Die laatste hebben we gekozen als achterband. In 29 x 2.30. De voorband meet 29 x 2.5 inch.

Monteren van de Exo uitvoering is kinderspel. De banden zijn gelijk luchtdicht en bijna iedere velg gaat goed samen met de Minion banden. Rijden met een binnenband kan, maar ‘TR’, Tubeless ready lezen we op de band en daarom monteren we het rubber dan ook met vloeistof.

Afhankelijk van het terrein rijden we met de banden op ongeveer 1.4 bar voor tot 1.8 bar in de achterband. Het verschil tussen de EXO en Double Down (DD) casing is duidelijk voelbaar. Voordat we de DD casing mochten proberen, reden we eerst met een EXO aan de achterzijde. Een dagje Alpenpaden was genoeg om de band te doorzeven zoals Lucky Luck een saloon binnen kan stappen. De DD versie houdt zich goed. Lekke banden bleven sinds die tijd uit, inclusief deelname aan de Megavalanche en diverse ritten in de Alpen.

Na een dik seizoen gebruik in diverse bikeparken en op Alpenpaadjes is het beste er wel vanaf. De voorband weert zich kranig en kan best nog even mee. De achterband is, met een hoop afgebroken noppen en loslatende zijwangen wel aan zijn einde. Inmiddels heeft Maxxis nieuwe banden geïntroduceerd. Onder andere de Assagai gooit hoge ogen en heeft mijn hart gestolen. Zeker als voorband schittert hij. Maxxis heeft inmiddels de naam, en die komen ze wat mij betreft ook na. Weinig problemen, eenvoudige montage. Zeeën van grip en met de juiste casing erg solide. De banden zijn niet bepaald licht. Dat is wel een aandachtspunt.

Prijs: 79,-
Meer informatie

Michelin DH 34 / 22

Een aantal jaar is Michelin haast volledig van de markt verdwenen als het gaat om mountainbikebanden. Ook op de weg hebben ze aardig moeten inleveren. Maar inmiddels zijn de Fransen terug. Met twee soorten banden voor het ruige werk. De Wild Enduro, een vrij lichte vouwband geschikt voor – zoals de naam al doet vermoeden – enduro werk. Ook zijn er de DH22 en DH34. Twee banden met gelijke compound. Ook de casing is hetzelfde. De nopjes van de 22 staan een fractie verder uit elkaar. De 34 is daardoor de sneller rollende band terwijl de 22 een fractie meer grip biedt. Ook lost de 22 wat makkelijker modder.

De DH22 en 34 zijn prima te combineren. De banden zijn niet vouwbaar en wegen ongeveer 1550 gram per stuk. Ja, dat is wel even wennen. Klimmen met de 22&34 combo is een aardige opgave. Rollen over kleverige pindakaas, zo voelt het. Deze Michelin banden zijn eigenlijk uitsluitend geschikt voor dagen met uplift en gondels. De ‘Wild Enduro’ band laat zich daarentegen een stuk eenvoudiger omhoog rijden. Een testverslag daarvan kun je later verwachten.

In de praktijk, de Michelin Combo mag mee naar de Italiaanse Alpen. Maar ook gewoon de Ardennen of een dagje net op de grens. Zolang het maar berg af gaat. De band is alleen in 2.4 leverbaar. Genoeg als achterband, aan de voorzijde had het best nog iets flinker mogen zijn. De zeer stevige, of noem het stugge, zijwang is prettig. Het is even wennen dat de band nauwelijks omvouwt in snelle bochten. Dit gaat volledig in tegen mijn gevoel als veldrijder met enduro aspiraties. De grip is, zeker wanneer de ondergrond hard is echt subliem. De noppen blijken stug en slijten daardoor traag. Fijn, een band met lekker lange levensduur en geschikt voor het meest rauwe werk.

Ben je een bikepark fiets aan het opbouwen, of geef je niets om gewicht en wil je een trailbike waarmee je echt altijd alles kan rijden. Dan zijn deze banden een goede keus. Zorg voor een paar sterke poten, of neem de fiets mee in de lift. Train ook je vingers, en gebruik de banden niet per se met een insert. De ‘tirenoodles’ maken het monteren van de banden erg lastig in sommige gevallen. Zeker wanneer de binnenvelg 25 millimeter of smaller meet.

Prijs: 49,-
Meer informatie

Specialized Butcher / Eliminator

Bij de Amerikanen word het verschil tussen stevigheid gemaakt in de vorm van ‘Grid’ en ‘BLCK DMND’. De standaard en S-Works uitvoering zijn enkel geschikt voor XC gebruik en laten we achterwege. Kies je een Grid band, dan heb je een vrij allround band te pakken. De BLCK DMND banden zijn behoorlijk stug, laten zich niet bepaald makkelijk monteren en hebben een vrij dikke hieldraad. Eenmaal rondom de velg maakt dat allemaal niet zoveel uit en ben je met de BLCK DMND versie het beste af wanneer je de mooie paadjes op gaat zoeken. Deze week heeft Specialized een extra serie banden geïntroduceerd. Zelfde verhaal qua casing, maar dan met een geüpdate versie van de beproefde Gripton compound.

In sommige versies is het nu mogelijk een T7 of T9 samenstelling te kiezen. Dit getal geeft aan hoe ver de nopjes kunnen inveren, en vooral hoe traag hij weer uitveert. De demping die hierdoor ontstaat zorgt voor meer comfort en extra grip. Om het nog ingewikkelder te maken is er zelfs een Eliminator met T7/T9 combinatie. Veel abracadabra wat we in de praktijk nog niet hebben kunnen proberen en waar een behoorlijke prijskaart aan hangt. 70 euro per bandje!

Wel gingen we de bergen in met de BLCK DMND en GRID versie van de Butcher en Eliminator band. De Butcher is vooral een band geschikt om aan de voorkant te monteren. De Eliminator zie je vooral aan de achterzijde. We probeerden hem, net als bijvoorbeeld een Maxxis DHF ook aan de voorkant, maar misten daarbij het extra zijnopje voor de broodnodige grip.

De Eliminator is redelijk vierkant, dan betekent dat het lastig  aanvoelen is wanneer je grip hebt of niet. Bij droge omstandigheden lukt dit aardig, in nat weer loopt de Eliminator rap vol en word het een glijpartij. Wil je meer gevoel in de band, dan moet de bandendruk omlaag. Met de BLCK DMND casing versie wilde dit vlotten. De GRID versie begon iets te veel een eigen leven te leiden naar mijn mening.

Butcher dan, de voorband die ver beneden zijn kunnen word gewaardeerd. Deze band is namelijk hartstikke goed. Plak er een Maxxis sticker op en iedereen wil hem hebben. De versie in 2.6 zoals getest is sterk, lekbestendig en biedt grip in alle omstandigheden. Vooral in slecht weer mochten we met deze banden op pad en dat was geen straf. De levensduur van de banden is gemiddeld. De zachte noppen laten zich redelijk makkelijk in stukken scheuren terwijl de casing goed stand houdt.

Prijs: 49,90 per stuk
Meer informatie

Conclusie

We probeerden een hele stapel banden. Verschillende merken, diverse casings en meerdere breedtes. Allemaal allround banden geschikt voor vergelijkbaar terrein. De Vittoria Mazza is het lichtst, zowel qua gewicht en als het gaat om lekbestendigheid. De Michelin banden zijn stugger dan welke concurrent dan ook. Een dedicated downhill band, welke we ook in de EWS terugzien. De reden om ze toch mee te nemen in de test. Misschien wel de meest duurzame band, maar ook de zwaarste en stugge.

Schwalbe verbaasde me met hun nieuwe systemen. De banden zijn veel duurzamer en steviger geworden. De Specialized banden volgen niet snel later. Blijven over de Maxxis banden. Simpelweg nog steeds de tire-to-beat. Zij hebben de benchmark gezet en hoewel de andere merken erg goede banden maken begrijp ik wel waarom mensen voor de Schwalbe banden kiezen. Een ‘altijd goed’ combo waar je amper iets aan mis kunt doen.

Qua prijs (en ook gewicht) lopen de verschillen behoorlijk uiteen. Even Googlen is absoluut de moeite. Zeker bij merken als Maxxis is de adviesprijs net zo nietszeggend als de gemiddelde Tellsell reclame.

The post Getest: endurobanden voor het stevige werk appeared first on Fiets.nl - Race en MTB website.

Kende jij het helmenmerk URGE al? Zeker in de wereld van het wielrennen is het niet echt bekend. Maar dankzij het persbericht waarin staat dat ze nu voor het eerst ook een weghelm (de Papingo) maken kunnen we ze hier even een podium geven. URGE is een Frans merk. Een merk met prijzen die best vriendelijk zijn voor je portemonnee. Naast die Papingo hebben ze ook een nieuwe mountbainbikehelm én nieuwe technologie.

Vriendelijke voor hoofd, milieu én portemonnee

De nieuwe collectie van URGE wordt bijna helemaal gemaakt van gerecycled materiaal – van de schaal en de kinbevestiging tot vizieren en kinstukken. De Papingo is dus hun eerste weghelm. Naar eigen zeggen is het “een functionele en veilige weghelm met een stoere ‘road-look”. URGE heeft zich bij de ontwikkeling van de Papingo voornamelijk gericht op goede bescherming en ventilatie. Zo is de helm voorzien van 15 ventilatiegaten voor voldoende koeling van het hoofd. Daarnaast is de schaal gemaakt van gerecycled EPS en de bevestiging van gerecycled PET. De helm heeft een gewicht van 285 gram en kost maar 79 euro. Te koop in 4 verschillend kleuren, zie de foto’s hieronder. Ze hebben trouwens ook een gravelhelm, de Tourair, waarbij het mij niet duidelijk is waarom die niet op de weg gebruikt zou kunnen worden. Net als dat je de Papingo best op je gravelbike mag dragen. Marketing is alles 😉

URGE All-Air, voor op de mountainbike

De URGE All-Air is de nieuwe mtb helm van URGE. Gemaakt voor alle disciplines waarbij je geen fullface helm nodig hebt. Deze is gemaakt met het door URGE zelf ontwikkelde veiligheidsssyteem ERT. Dat staat voor Energy Reduction Technology. Tijdens de impact van een val is het cruciaal om de energie die hierbij vrijkomt zoveel mogelijk te absorberen, zodat het hoofd beschermd blijven. ERT doet precies dat: het zorgt voor een vermindering van 20% van de energieoverdracht van de impact naar de hersenen, vergeleken met een standaard EPS-schaal. Testresultaten laten ook zien dat ERT de rotatiebeweging van de hersenen tijdens de impact vermindert. Een soort MIPS dus, mooi!

De Urge All-Air met ERT ligt in de winkel voor 109 euro. Er is ook een variant zonder ERT – deze kost 89 euro. In de toekomst zal ERT ook worden toegepast op andere URGE helmen.

Air time met Deltar

Sommige trails vragen om meer bescherming, daarvoor heb je een fullface helm nodig. Die zijn vaak niet goedkoop. Maar URGE heeft hiervoor de Deltar. Voor maar 89 euro kun je je daarmee best een keer een foutje veroorloven tijdens je bezoek aan het bikepark.

The post Papingo, eerste weghelm van URGE appeared first on Fiets.nl - Race en MTB website.

We konden er op wachten. E-bikes die er zo smooth en strak uit zien dat ze amper nog van normale mountainbikes zijn te onderscheiden. Specialized bracht zo begin dit jaar de Turbo Levo SL. Enkele andere volgden. Niet enkel zijn deze fietsen minimalistisch en strak vorm gegeven, ook het gewicht is flink lager dan de 25 kilo die we tot voor kort gewend waren. Het Spaanse Orbea doet nu een gooi naar de positie hoog in de boom. En met deze Rise kan dat zo maar eens lukken.

Even snel de feiten op een rijtje. Geïntegreerde accu. Nieuwe Shimano EP8 motor, 29 inch wielen, 140 millimeter travel. 60nm koppel en slechts 16 kilo! Dat is niet veel meer dan een kilo of 3 a 4 meer dan een normale trailbike. Impressive!

Motorsysteem

Orbea maakt gebruik de onlangs geïntroduceerde Shimano EP8 motor. De volgende generatie e-bike motor van Shimano. Compact, licht en met 60 nm koppel behoorlijk krachtig. Bij de ‘Rise’ fiets hoort de term ‘rider synergy’ Het RS systeem. Zoiets als: Een e-bike moet een verlengstuk zijn om trails leuker te maken. Eigen basisconditie, tech skills en zelf trappen blijft de basis. RS moet de fun van normaal fietsen weten te combineren met batterijen.

Shimano levert een compleet systeem. Motor, batterij, controller en wat software. Niet goed genoeg voor Orbea. Samen met Shimano ontwikkelde zei eigen firmware waardoor de motor soepeler aanspreekt en bovenal meer mee ‘beweegt’ met de trapbeweging. Hierdoor word het gevoel dat je ohne ende zonder inspanning omhoog word getakeld voor een groot deel geëlimineerd. Trappen moet je! Alleen dan met minder kracht.

Meest in het oog springende is de eigen accu die Orbea heeft (mogen) maken. Een eigen blok cellen, 2,2 kilo en een capaciteit van 360wh. Klinkt weinig. Daar is een goede reden voor volgens Orbea. De lichtere fiets, en met name de slimmere firmware zorgt ervoor dat de belasting van de motor een stuk minder groot is waardoor de reach ongeveer gelijk moet zijn in vergelijking met een standaard 540wh batterij.

De geintergreerde accu

Extender pack

Zelf hebben we nog niet op de Rise kunnen rijden. Maar als we terugdenken aan de Levo SL, waarbij exact hetzelfde verhaal voor op gaat, dan kan dit heel prima kloppen.
Mocht je met 360WH niet toe komen dan heeft Orbea een eigen reach extender gemaakt. Op de plaats van de bidonhouder monteer je een accupack met nog eens 252 WH. Zo’n 70% van de normale capaciteit. Zo kom je in totaal op 170% en 612WH. Orbea claimt dat dit vergelijkbaar is aan ongeveer 900 WH ‘normale’ capaciteit. Goed voor zo’n 4000 hoogtemeters. Dat klink als idioot veel. Maar hé, lange dagtochten door de hoge alpen. Een medium inspanning en een fiets die op onberijdbare stukken met 16 kilo prima draagbaar is. De droom!

Clean cockpit

Simpel. De Rise is zo veel mogelijk mountainbike. Zo min mogelijk e-bike. Daarom heeft Orbea de standaard display dismissed en vervangen voor een kleine junctionbox. Het simpele stukje Di2 techniek van de racefiets laat zien hoeveel jus er nog in de batterij zit. De aan/uit knop zit netjes weggewerkt op de zitbuis en veranderen van fietsmodus doe je met een klein knopje naast de shifter.

Een complete fiets weegt 16.2 kilo. Voor een e-bike vederlicht. Met een framegewicht van slechts 2,3 kilo heeft Orbea dan ook een erg goede basis. Als basis heeft de Orbea occam trailbike mogen poseren. 140 millimeter veerweg aan de voorzijde, 130 aan de achterkant. De  fiets is beschikbaar in 4 maten en eveneens vier uitvoeringen. Allemaal weer in diverse kleuren. Net als alle modellen van Orbea is het mogelijk de Rise via het Myo systeem volledig naar eigen wens in te kleuren.

Alle modellen zijn afgemonteerd met Shimano groepsets en remmen. Fox verzorgt de vering en dropperposts. De geometrie is vrij neutraal en niet bijzonder uitgesproken. Dat moet ook, de fiets moet massaal verkocht worden en voor een breed publiek geschikt zijn. Het topmodel koop je voor €9899,- Een instapmodel met gelijke motor en accu (en frame) is er vanaf €5999,-

Meer informatie

The post Nieuw: Orbea Rise. Koning van de apenrots? appeared first on Fiets.nl - Race en MTB website.

De zomer is voorbij, dat lijkt me duidelijk. Gelukkig hebben we nog een hele rits reviews voor je klaar staan, inclusief zonnige foto’s. Heb je toch nog even een zomergevoel. Deze week testen we maar liefst negen verschillende sets mountainbikekleding. Los shirt, baggy broek. Van zeer betaalbaar tot behoorlijk over de top. Vandaag de eerste twee: Bioracer uit België en van eigen bodem een set van BBB.

Als sponsor van de nationale equipe van Nederland en België  is Bioracer vooral bekend omwille van hun racekleding. Aero, mesh, lange rits. Dat soort spul. Het Vlaamse merk heeft echter ook een mooie set mountainbikekleding. Standaard in vrij neutrale kleding. Maar zoals alles bij Bioracer is er ook een eigen design mogelijk.

Bioracer Enduro ¾ shirt

Het shirt testen we in maat M. Je kunt hem bestellen vanaf een S tm XXL. Deze uitvoering heeft driekwart mouwen en een vrij lage hals. De pasvorm is redelijk los. Maatje pyjama. Het materiaal is zeer rekbaar en behoorlijk dun. Een maatje kleiner kiezen zou daardoor zomaar kunnen. De halflange mouwen zijn prettig. Bramenstruiken snijden je huid niet open, maar er is wel voldoende koeling. Het beste van beide werelden.

De boord van de mouwen en hals zijn luxe afgewerkt. Tijdens het dragen van het shirt valt op dat de stof amper vochtig wordt. Prettig en zeer geschikt voor warme dagen dus. Standaard is het shirt beschikbaar in zwart of onopvallend donkergroen zoals wij kregen. Wil je dit soort kleding met een eigen design, dan is dit een heel interessante optie. De kwaliteit is degelijk en de keuze qua ontwerp eindeloos. Een klein zakje of andere details ontbreken. Wat dat betreft is het shirt vrij basic. De pasvorm had wellicht iets strakker mogen zijn, over de duurzaamheid hoor je mij in ieder geval niet klagen.

Prijs: €45,-
Meer informatie

Enduro Tech-broek

Het eerste setje bevat meteen een van mijn favoriete items uit de gehele test. De Tech-broek van Bioracer is namelijk erg goed. De Enduro Tech-broek is een losse buitenbroek, en eventueel te combineren met een bijpassende onderbroek met zeem die Bioracer eveneens in het gamma heeft. De broek is gemaakt van een stevige stof en kan tegen een stootje. De pijpen zijn behoorlijk  lang waardoor de broek er ook nog hip uitziet tijdens het pedaleren. Geen omhoog kruipende broekspijpen hier.

Aan beide kanten een grote zak, afgewerkt met waterdichte, stevige rits. Een koortje aan de ritssluitingen had openen van de zakjes nog wat vereenvoudigd waarschijnlijk. Zo’n gesealde rits is nu eenmaal wat stugger. Het prettigste van de broek is de stevige, hoge heupband. Brede, grote klittenband strips houden het geheel een dag lang op zijn plaats zonder bijstellen. Een van de strips heeft na talloze keren dragen en wassen wel los gelaten. Een extra stiksel had dit kunnen voorkomen. De dubbele knopen zijn slim, zo blijft de broek altijd vast zitten.

Prijs: €80,-
Meer informatie

Het setje van Bioracer is niet overal te koop. Je bestelt het als teamkleding of los. Het beste via bioracer.com. Ook heeft het merk een klein dealernetwerk. De overall kwaliteit is erg goed, zeker omdat Bioracer voornamelijk racekleding maakt. Ook dit uitstapje is prima geslaagd, met vooral de broek op de shortlist als favoriete kledingstuk van 2020.

BBB Gravity  shirt

Te koop in drie kleuren en maar liefst zes maten. Tot en met XXXL kun je bij BBB terecht. Het Gravity-shirt is enkel verkrijgbaar met korte mouwen. Een zomershirtje dus. Het materiaal is 100% polyester. Na een zonnige rit ruik je dat wel. De pasvorm is prettig. Noem het een T-shirt, het draagt prettig en voelt nergens strak of vervelend aan.

De grijze versie van dit shirt is neutraal en past haast overal bij. Wil je wat meer opvallen dan is er keuze uit rood of groen. In het shirt zitten een paar slimme details verwerkt. Het kleine zakje om je autosleutel of liftpas in kwijt te kunnen werkt goed. Ook is er een stukje stof aan de binnenzijde van het shirt verstopt waar je de lens van je zonnebril mee kan schoonmaken.

De afwerking van het shirt is van hoog niveau. Alles voelt comfortabel. De stof had, zeker als zomershirt, wellicht wat dunner gemogen. De polyester stof is best wel warm wanneer het zonnetje zich laat zien.

Prijs: €59,90
Meer informatie

Element broek

Ook de broek van het merk uit Leiden is er in zes verschillende maten. De pasvorm is redelijk strak. Meer cross-country dan full-on enduro. De stof is in tegenstelling tot het shirt redelijk dun en de broekspijpen zijn vrij kort. Een lekker ‘broekie’ om ook buiten het fietsen om te dragen. De klittenband strips werken goed, maar zijn vrij smal. Een iets hoger type had de broek nog beter op zijn plaats gehouden.

De zakken op de broek zitten redelijk strak op de broek. Daarmee bedoel ik dat je niet eenvoudig tijdens het fietsen even je telefoon of een reepje tevoorschijn kunt toveren. Hiervoor moet je echt recht staan en dus stoppen. Zakken die wat lager zitten of ruimere stof zou praktischer zijn geweest. De lichtgewicht stof draagt lekker en droogt snel. Een zomerse broek, geschikt voor cross-country gebruik en lekkere dagtochten. Ook voor op de gravelfiets een heel prima broekie!

Prijs: €59,90
Meer informatie

The post MTB kledingtest deel 1 – Bioracer & BBB appeared first on Fiets.nl - Race en MTB website.

Vandaag verder met deel twee uit onze kledingtest. We probeerden de kleding van mega-magnaat Decathlon en de comfortabel zittende kleding van Bontrager. Twee setjes die goed te betalen zijn en verkrijgbaar in meerdere kleuren en varianten.

Rockrider All mountain shirts

Van dit shirt zijn er twee varianten, eentje met lange mouwen (20 euro) en eentje met korte mouwen (17 euro). Beide verkrijgbaar in het zwart en marineblauw, die mooi past op de blauwe ST 500 broek. De maten ervan lopen op van S tot XXL. De shirts zijn opgebouwd uit 82% polyester en 18% elastaan en erg basic.

Beide zijn goed ademende shirts, ideaal voor in de zomer. De pasvorm is wat strakker en ze spannen wat meer rond de borstkast. De gladde stof voelt aangenaam. Het enige dat mist is een eventueel een klein zakje.
Prijs: €16,99 (€19,99 met lange mouwen)
Meer informatie

Rockrider ST 500 broek

Bij deze broek (S tot XXL) heb je keuze uit vier kleuren: felrood, zwart, zwart met groen en de afgebeelde marineblauwe kleur. Hij bestaat uit twee delen, een korte broek met zeemvel voor eronder en de broek zelf. Hij heeft twee zakken op de broekspijpen, waarvan één waterdichte met rits en één met kleine vakjes voor bijvoorbeeld reepjes in te stoppen. Verder nog een smalle kontzak met rits.

De korte broek met zeemvel is niet fantastisch, maar zeker goed genoeg om korte ritjes mee te doen. De broek zelf zit fijn en heeft stretch op de juiste plaatsen. De zakjes zijn praktisch. De heupband kun je niet instellen, maar door de rek ervan blijft hij voldoende zitten. Knap werk van Decathlon dat ze een 2-in-1 broek van deze kwaliteit kunnen aanbieden voor slechts 35 euro.
Prijs: €34,90
Meer informatie

Rockrider Windjack mtb

Praktisch windjasje met een doordachte opbouw van stoffen. Voor het comfort is hij gemaakt van verschillende stoffen. Zo zit er aan de borst en bovenkant van de mouwen een stof die minder gevoelig is, zodat je gerust eens een binnenbocht kunt nemen langs een struik. De binnenkant is aangenaam zacht. Het jasje heeft één grote achterzak met rits waar je het jasje ook binnenstebuiten in kunt op rollen. Te koop van S tot XXXL en in het blauw en zwart.

Ondertussen is dit windjack een kledingstuk geworden dat ik heel graag draag. Dit komt door de aangename katoenstof en de warmte, en toch ademt het jasje heel goed door de dubbele laag stof op de rug en de opening onder de oksels. De capuchon is wellicht overbodig en het jasje was helemaal af geweest als je deze zou kunnen oprollen. De lange flap achteraan is goed om je broek te beschermen tegen opspattend water. Enorm handig jasje voor slechts 20 euro (!!!).
Prijs: €19,90
Meer informatie

Rockrider ST 500 handschoenen

De ST 500 handschoenen zijn even duur als het windjasje hierboven. Decathlon biedt de handschoenen aan van XS tot XXXL in vijf verschillende kleuren. Op de duim, wijsvinger en middelvinger zitten siliconen stripjes om je telefoon of fietscomputer te bedienen en voor extra grip op de remhendel. Op drukzones aan de binnenkant is er extra padding voorzien. Aan de knokkels aan de buitenkant zit er een dikkere stof om je te beschermen tegen impact.

Aan de binnenkant kun je de handschoenen aan elkaar vast klikken. Het duurde even voordat ik het doorhad, maar nu weet ik waarom er een lus vooraan de ST 500 broek zit. Hieraan kun je de handschoenen handig vast klikken als je bijvoorbeeld in de lift omhoog zit of gaat lunchen. De handschoenen zelf zijn sterk en zijn ondanks de dikte nog voldoende ademend.

Conclusie Rockrider

Het verschil in prijs tussen de kledingsets zijn bijzonder groot. Dit verschil vind je ook terug in de afwerking. Zo wil er bij Rockrider al eens eerder een naadje los zitten. Als je af en toe eens wilt wisselen tussen comfortabele mountainbikekleding en strakke lycra is de all mountain- en ST 500-lijn een hele goede keuze. Bij Rockrider krijg je een hele set kleding waar je bij POC bijvoorbeeld enkel een shirtje voor krijgt. Je krijgt simpelweg heel veel voor heel weinig geld. Meer info: www.decathlon.nl

Bontrager

Semi-fitted lees ik in de hals van dit Rhytm shirt van Bontrager. Op de borst lezen we Trek. Beide namen worden door elkaar gebruikt. Het shirt is eenvoudig, maar prettig. Geen luxe functies, zakjes of andere mogelijkheden. Gewoon een lekker luchtig shirtje met relatief lang mouwen. Ook de romp is behoorlijk lang, prettig tijdens het fietsen. Zo kruipt het shirt niet langzaam omhoog.

Het Rhytm shirt is in wisselende kleuren bij Trek/Bontrager in de collectie en vaak te koop voor aantrekkelijke prijzen. Twee tientjes voor een baggy shirt is niets te veel. De branding is niet erg opvallend, dus ook prima ‘draagbaar’ voor iemand zonder een Trek tussen de benen.

Verbeterpunten? De stiksels hebben best wat rafels en harde plekjes. Dat kan hier en daar wat irritatie geven.
Prijs: €44,90
Meer informatie

Rhythm broek

Licht en luchtig, geen toetje. Nee, we bedoelen deze fietsbroek van Bontrager. De Rhytm broek is wel erg dun. Een lekkere fladderbroek voor op de cross country fiets. Steun hoef je er niet van te verwachten. De broek blijft op zijn plek zitten door een gesp met vrij smal koord. Ook dit is niet foutloos. Door het aansnoeren kropt de broek op de heupen behoorlijk op. Tijdens het rijden heb je hier niet echt last van, maar mooi is anders.

De zakken zijn ruim, maar een rits ontbreekt. Je wilt dan ook niet iets in je zakken laten zitten tijdens het rijden. Verliezen doe je het waarschijnlijk niet. Maar ‘wat als’ is al reden genoeg om het te laten.
Als we de pasvorm bekijken is lengte vrij gemiddeld. De broekspijpen kruipen wel langzaam omhoog. Vooral omdat de stof zo dun is. Persoonlijk houd ik van iets meer stevigheid en minder ‘zwembroek gevoel’.

De broek is alleen aan te raden als je lekker gaat toeren. Meer geschikt voor een ritje op de trekking fiets dan een dagje Ardennen. Het shirt kan prima mee met de concurrentie en is heel redelijk geprijsd.
Prijs: €89,90
Meer informatie

The post MTB kledingtest deel 2 – Rockrider & Bontrager appeared first on Fiets.nl - Race en MTB website.

Vandaag in de kledingtest het duurste setje. All the way vanuit Zweden kregen we de beschikking over een complete POC outfit. Kost wat en dan heb je ook wat, toch? Daarnaast testen we een mooie kit van Specialized.

POC Resistance Enduro ¾ shirt

Het duurste item van de POC outfit is het shirt met een mouwlengte tot net over de ellebogen. De mouwen zijn wijd genoeg voor elleboogbeschermers en zijn van Cordura stof, dat zeer slijtvast is. Zeer lichtgewicht shirt dat enkel verkrijgbaar is in het zwart in maat XS tot XXL. Voor de dames ook leverbaar, maar dan zonder een rits vooraan. Op de rug zitten drie achterzakken, waarvan de middelste een grotere met ritssluiting. In het shirt zit een elastische heupband die alles op de plek houdt.

Toen ik de prijs (160 euro!) zag schrok ik wel even, maar als ik het shirt na een flink aantal ruige ritjes goed bekijk begrijp ik het wel. Met de meeste shirts kun je niet te dicht langs een struik rijden zonder dat er haken in zitten. Aan de mouwen met de verstevigde Cordura is nog niks te zien. Je kunt dus kiezen voor drie shirts van 50 euro of dit shirt met een lange levensduur. Als het echt warm wordt is het heerlijk de rits helemaal open te doen, waardoor de wind er echt dwars doorheen blaast. De heupband zorgt niet alleen dat het shirt niet omhoog kruipt, maar houdt ook de achterzakjes behoorlijk op zijn plaats, ook als ze zwaar geladen zijn. Op het eerste gezicht wellicht niet het meest spannende shirt, maar absoluut een heel fijn shirt voor in de zomer.
Prijs: €160,-
Meer informatie

POC Essential Enduro broek

De maatvoering van deze broek gaat van maat XS tot XXL en kost exact 100 euro. Hij komt tot net boven je knieën en heeft voldoende ruimte voor kniebeschermers. Geen achterzakken, maar twee steekzakken aan de zijkant met een ritssluiting. Aan de zijkanten zit een stelsysteem met klittenband om de taille maat aan te passen. Aan de achterkant zit een brede elastische band die zorgt dat de broek niet afzakt door een rugzak of een harnas. Te koop in drie verschillende kleuren: zwart, licht grijsblauw en donkerblauw en er is een damesuitvoering.

Deze broek is een genot om te dragen. Het comfort is zeer hoog door het lichtgewicht stretchmateriaal. Hij rekt overal goed mee tijdens het fietsen en hangt nergens te los. Ik betrap mijzelf erop dat ik deze broek soms aan doe terwijl ik helemaal niet ga fietsen, wat veel zegt. Het is een broek voor de warmere dagen, maar mocht je toch in een buitje terecht komen kan het geen kwaad want hij droogt heel snel weer op.
Prijs: €100,-
Meer informatie

POC Spine VPD Air vest rugbeschermer

Een beetje met dezelfde gedachte als de VPD knie- en elleboogbeschermers is de rug beschermer ook een goede oplossing als je bescherming wilt, maar geen zwaar harnas. Op die kniebescherming komen we binnenkort terug. Nu eerst de rugbeschermer. Deze lichtgewicht rugbeschermer is opgebouwd uit drie lagen en voldoet aan de Level-1 norm. Je kunt kiezen uit zes maten: S (slim), S (regular), M (slim), M (regular), L (slim) en L (regular).

Het lichtgewicht vestje voel je amper, wat een verademing is op warme dagen. Door de bijgeleverde afneembare elastische tailleband kun je hem om je middel aanspannen. Hierdoor blijft hij goed op zijn plek en stuitert hij niet op de rug. Hij is niet heel dik, waardoor hij onder vrijwel elke shirt te dragen is. Het is eigenlijk een dunne en goed ventilerende bodywarmer met extra bescherming op de rug, waarvan de prijs toch wel wat aan de hoge kant is.
Prijs: €150,-
Meer informatie

POC Resistance Enduro handschoenen

Om het geheel compleet te mogen een setje handschoenen niet ontbreken. De Resistance Enduro handschoenen kosten 50 euro en zijn speciaal ontwikkeld voor het enduro rijden. Op de vingers zitten stukjes siliconen rubber voor extra grip op de remhendels. Te koop van maat XS tot XL in de kleuren blauw of zwart.

Grip hebben de handschoenen genoeg. De binnenkant plakt goed rond de handvaten. De stof is vooral op de bovenkant robuust. Mooie balans tussen voldoende bescherming en comfort. Met de duim kun je de touchscreen bedienen zonder problemen. Het aantrekken is wat lastiger, aangezien er weinig rek zit in de stof.
Prijs: €50,-
Meer informatie

POC conclusie

De hele outfit bij elkaar ziet er goed uit, maar is niet goedkoop. Zoals ik al aangaf bij het shirt betaal je wat meer, maar krijg je ook meer kwaliteit en duurzaamheid. De bescherming is aan de lichte kant, maar daar tegenover staat dat je ook amper door hebt dat je bescherming draagt. Meer info: www.pocsports.com

Specialized

Een breed assortiment heeft Specialized als het gaat om fietsshirts. Zo’n negen verschillende modellen tel ik op de website. Dit Enduro Air short sleeve modelletje is eigenlijk niet veel meer dan een t-shirt van 100% gerecycled polyester. De Amerikanen hebben ook shirts van meer natuurlijk materiaal, of stof dat nauwelijks vocht opneemt. Dit shirt is een tikkie eenvoudiger. Ook zien we geen ritsje of iets dergelijks. Wel heeft het shirt aan de zijkant een extra stukkie stof. Hierdoor valt het shirt wat mooier rondom het lijf.

Het Enduro Air shirt is beschikbaar in vijf maten en vier kleuren. Heb je hem liever met 3/4e of lange mouwen, dan kan dat ook. We vergelijken dit shirt het liefst met de kleding van Bontrager of Maloja in deze test. Gewoon, een baggy shirt zonder poespas. Maar daardoor ook weinig bijzonder.
Prijs: €54,90
Meer informatie

Enduro Comp short

Waar het shirt wat aan de simpele kant is, des te meer features mogen we neerpennen bij deze broek. De Comp short uit de Enduro serie komt met binnenbroek. Een dunne onderbroek met zeem. Maak je ritjes van een uur of twee, dan is dat prima. Voor langere dagtochten wil je waarschijnlijk wat meer comfort en een dikkere zeem.

De buitenbroek is waar we ons op focussen. De pasvorm is prettig, de broekspijpen zijn lang zat en de stof is lekker stevig. Een broek die wel een valpartij overleeft. Veel naden zijn dubbel gestikt en aan een hoop kleine details is gedacht. Zo zit er een extra stukje velcro rondom de dubbele drukknoppen. Wees maar niet bang dat de broek openspringt.

Op beide broekspijpen is een zak geplaatst en deze zijn afsluitbaar met een rits. Makkelijk bereikbaar en ook te gebruiken tijdens het fietsen. Let wel op! Specialized heeft aan de zijkant van de broek ventilatiegleuven geplaatst welke te openen zijn met eenzelfde rits. Ik vergis mezelf meerdere malen en stop zo mijn sleutels en telefoon in een ventilatiegleuf waardoor ik vervolgens plof hoor en m’n telefoon van de grond kan plukken.

De heupgordel is vrij hoog en stevig. De binnenzijde is verstevigd met een soort badstof. Lekker zacht, maar ook vrij glad op de ook al gladde binnenbroek. Hierdoor moeten de velcro straps behoorlijk strak worden aangesnoerd. Hier ontdekken we het grootste minpunt aan deze broek. De strip werkt met een soort grote velcro welke erg goed werkt. Zo goed dat je ze zelfs met twee handen amper los krijgt. Niet echt gebruiksvriendelijk! Of zeg gerust verre van.

De broek heeft aan de binnenkant van de heupgordel lusjes waarmee je de buitenbroek aan binnenbroeken van diverse merken kan vastmaken. Dit voorkomt afzakken en dat is prettig.

Het Enduro Comp short is van hoge kwaliteit. De broek zit lekker, maar de rare velcrostraps zijn een echte misser. De afwerking en stevigheid van de stof is een dikke plus.
Prijs: €149,90 (inclusief binnenbroek)
Meer informatie

The post MTB Kledingtest deel 3 – POC & Specialized appeared first on Fiets.nl - Race en MTB website.

Gravel is stofhappen, zand vreten en ademloos naar andermans stuurkunsten kijken op grillige gravelpaden. Dat kan met een karretje zo kostbaar dat je hem niet in de schuur durft te zetten, maar je kunt net zo goed op pad met een betaalbare gravelracer. Hieronder lees je alles over de Kona Rove LTD, niet al te duur en goed van kwaliteit.

Waar de Sensa Romagna Gravel je uitdaagt om eens wat verder van de verharde weg af te wijken, geeft deze Kona je een instant vakantiegevoel. Het stalen frame, opgebouwd uit Kona’s eigen CroMo-buizenset is comfortabeler dan je oma’s schommelstoel en geeft het gevoel alsof je zen als een kat op zijn rug over de hobbelheide heen bolt. De fiets is een perfecte mix tussen gravelracer, vakantiefiets en commuter. Tot zover de samenvatting van misschien wel de best verkochte fiets uit het gamma van het Canadese merk. Een fiets die al jaren meedraait in de gravelscene. Want zeg je gravel, dan denk je aan Kona.

Het stalen frame met mooi uitlopende balhoofdbuis en bijbehorend echt kaderplaatje wordt gecombineerd met een volledig carbon vork. Nokjes en ruimte voor talloze bidonhouders zijn aanwezig. Maar binnen de perken. Op de vork is ruimte voor twee grote any cages of gewoon een bidonhouder. Helemaal bikepack-proof dus. Schakelen en remmen gebeurt met een volledige Shimano GRX 810-groepset. Geen gemix en gerommel in de afmontage. De Kona is compleet en klaar om mee het bos in te nemen. Zeker omdat de wielen met WTB-velgen gecombineerd worden met Shimano 105-naven. Degelijkheid voor de marge in dit geval.

Mooi, want met 2599 euro mag deze fiets dan wel 1000 euro duurder zijn dan de Sensa. De fiets rijdt dan ook echt anders. Schakelen voelt hetzelfde. Dat is logisch, GRX voelt overal hetzelfde en zeker wanneer alles nieuw is.

Lees ook

Review: Sensa Romagna Gravel

Bijschakelen en vlammen
Vooral de fietservaring, voortkomend uit het frame, maakt hier het verschil. Het stalen frame, gecombineerd met de 650b wielset en 47 millimeter brede WTB Venture-banden geeft het gevoel alsof je aan het fietsen bent met een gyroscoop tussen de benen. Geen gehobbel of onaangenaam gestuiter. Aan de andere kant laat de Rove zich prettig uit zijn kot lokken wanneer je een tandje bijschakelt. Het breed uitlopende stuur nodigt niet uit er eens een flinke snok aan te geven, maar wanneer je maten van leer trekken kan dit vliegende tapijt prima volgen met ‘heavy gravel’ op lichtsnelheid als ultieme wapenfeit.

Zijn er dan geen minpunten aan dit bordeauxrode gevaarte? Toch wel, het WTB-zadel is er eentje uit de categorie ‘snel vervangen’ en een setje lichtere wielen zou het speelse karakter van de fiets een flinke boost geven.

Klassiek om van te smullen!

Pakkend samengevat. 

Mooie technische details.

Dit is een artikel uit Fiets 09. Bestel het magazine hier om ook alles te lezen over de Sensa Romagna Gravel, Rose Backroad en Cannondale Topstone Carbon Lefty 1. 

The post Getest: Kona Rove LTD gravelbike, fijne fietservaring appeared first on Fiets.nl - Race en MTB website.

Nog één keer twee sets kleding. Van Hollandse bodem krijgen we een kit van Craft ter beschikking. Maloja stuurt ons een kicken broek met bijpassend shirt. Twee setjes waar je zonder meer mee gezien mag worden.

Craft Hale XT shirt

Het enduro shirt met korte mouwen van Craft kost 69,95 en is naast de afgebeelde exemplaar ook te krijgen in een donkerde versie. Voor de dames is er een iets anders motiefje. Hij is er ook met lange mouwen en dan kost hij 10 euro meer. Het shirt heeft 1 achterzakje met rits met een opening voor een koptelefoonsnoer.

De fit is lekker losjes en de mouwen komen net tot aan de ellebogen. Het shirt laat toe om elleboog of rugbeschermers eronder te dragen. De stof droogt snel weer op en voelt comfortabel aan. Puik shirt!
Prijs: €69,95
Meer informatie

Craft Summit XT broek

De Summit XT broek komt tot net over de knieën en heeft 2 zakken aan de voorkant en 1 kontzak met rits. Het herenmodel (enkel zwart) komt tot net over de knie en voor de dames komt hij net tot boven de knieën, maar wel keuze uit 3 mooie kleurtjes. Alle kleding van Craft is beschikbaar in maat XS tot XXL er worden bij Craft veel gerecycleerde materialen gebruikt wat een goede zaak is.

De heupband en de stof hebben niet heel veel rek wat niet altijd even fijn is tijdens het bewegen. De sluiting met de haak vooraan is wel erg praktisch. Het materiaal van de broek is wat sterker. Je zult letterlijk je broek niet schuren als je een keer hard onderuit gaat.
Prijs: €79,95
Meer informatie

Craft Hale XT jacket

Onmisbaar als je de bergen in gaat is een windstopper. De Hale XT kost 89,95 en is lichtgewicht, winddicht en waterafstotend jasje. Op de website van Craft is de kleur van mijn getest shirtje niet terug te vinden, wel een zwarte en 2 camouflage versies. Voor dames is dit jasje enkel beschikbaar in zwart. Voorzien van een borstzakje en 1 achterzak, die eerder bedoelt is om het shirtje in op te rollen tot een klein bolletje.

Een superlicht jasje dat zelfs in je broekzak past. Een jasje als deze kan een heuse lifesaver zijn als het weer ineens omslaat of om snel aan te trekken als je aan een lange afdaling begint. Hij is waterafstotend, maar een regenjas kun je het niet noemen. Mede omdat de zijkanten rekbare panelen hebben waar het water zo doorheen druipt. Natuurlijk wel weer goed voor de ventilatie. De wind houd het jasje wel tegen. Wat jammer is dat het jas snel vol zit met kreukels. Het materiaal heeft amper rek, waardoor de pasvorm ook wat losser is.
Prijs: €89,90
Meer informatie

Craft Pro Dry Nanoweight SS M ondershirt

Voor 39,95 kun nog een superlicht ondershirtje toevoegen aan deze outfit. Ze zijn te koop in 6 verschillende kleuren, zowel voor dames en heren. Tevens ook beschikbaar mouwloos of lange mouwen. Het stofje van dit ondershirt weegt amper 80 gram voor een vierkant meter.

Ten opzichte van traditionele ondershirt is deze wat minder rekbaar, waardoor hij wat losser hangt. Dat stoort tijdens het dragen niet, omdat de laag erop de stof aandrukt tegen de huid. Eenmaal als je begint te zweten laat de stof het vocht makkelijk door.
Prijs: 39,95

Conclusie Craft

De kleding van Craft ziet er goed uit en is fijn om te dragen. De stofjes zijn dun, sneldrogend en uiterst geschikt voor in de zomer. Wat betreft de prijs is de kleding van Craft goedkoper dan die van POC. Het verschil zit vooral in de afwerking. Het logo van de broek liet al na een paar keer wassen los bijvoorbeeld. Desalniettemin krijg je voor het geld dat je betaald prima kwaliteit kleding, maar vooral erg lichte kleding. Meer info: www.craftsportswear.com

Maloja Palinm shirt

Er zijn zo veel merken op de markt dat we bijna eindeloos kunnen blijven testen. Sommige merken hebben echter een kleine voorkeur bij ons. Maloja is zo’n merk. Vaak net anders dan anders. Altijd mooie kleuren en meestal heel natuurlijke materialen. In het verleden hebben we al diverse setjes van Maloja getest. Dit setje is een uitzondering op eerdere reviews. Het Palinm baggy shirt is namelijk niet gemaakt van Merino of een ander mooi natuurlijk shirt. Nee, dit shirt is gemaakt van ‘airdry’ zoals Maloja het noemt. En inderdaad, het is een sneldrogend goedje. Maar ook ‘gewoon’polyester en daarmee geen shirt wat je een dag lang lekker draagt. Het shirt is redelijk zwaar en vrij simpel uitgevoerd. De afwerking is dan weer wel van niveau maloja en heel dik in orde. Mooie stiksels rondom de hals en een chique kleurtje.

De pasvorm is gemiddeld en zeker niet ‘te’ los. Prettig.  Een klein zakje was welkom geweest.
Prijs: €79,90
Meer informatie

Bardim short

Misschien wel de broek die ik dit seizoen het meest gedragen heb van allemaal. Maar, thuis. In de tuinstoel, op het terras of in de auto. Een heerlijk fijne korte broek van hoge kwaliteit. Maloja plaatst deze broek dan ook in het ‘multi sport’segment en niet bike-specifiek. De reden waarom ik de broek niet graag op de fiets aan heb is dat hij gewoonweg te kort is. Sta je recht, dan gaat het nog wel, maar zittend in het zadel dan zijn de broekspijpen korter dan de binnenbroek die er onder zit. De afwerking en kwaliteit van de broek is erg goed. Fijne grove ritsen op de juist plaat. Makkelijk bedienbare velrostrips en de bekende achterzakken met logo’s.

Ben je gebouwd met korte pootjes of vind je een broek met korte pijpen gewoon prettig. Dan is het een topding, de elastische achterkant werkt goed. De broek zakt niet af. Zowel op, als naast de fiets niet.

De broek is verkrijgbaar in vier natuurlijke kleuren en zes maten. Ik probeerde de ‘medium’ zoals bij bijna alle testsetjes. Een maat groter had misschien langere broekspijpen opgeleverd. Ik gok dat de broek dan ook minder goed op zijn plek blijft zitten.

Al met al een kwalitatief hoogwaardig setje, maar niet zo af als we van Maloja zijn gewend. 10 centimeter langere broekspijpen en een shirt van een ander, meer natuurlijk materiaal is wat er te wensen overblijft.

Prijs: € 89,90
Meer informatie

The post MTB Kledingtest deel 4 – Craft & Maloja appeared first on Fiets.nl - Race en MTB website.

Genoeg getest. Ofja, nog een setje als bonus. Endura mag niet ontbreken in een mountainbike kledingtest. We proberen de Singletrack II kit en trekken onze conclusies. Wat kun je gerust laten liggen, en welk item mag er zeker niet ontbreken in je kledinglade.

Endura Singletrack II jersey

Nog één setje heb je van ons te goed. Endura maakt al jaren kwalitatief hoogwaardige kleding.
Het shirt is heerlijk licht en supersoepel. De pasvorm is los, recht toe, recht aan. Het shirt is verkrijgbaar in meerdere kleuren en opvallende prints. Maar ook ‘gewoon’ in neutraal zwart.

De hals is wijdt en rond. De mouwen niet te lang. De schoudepartij is dan weer wel vrij breed. Ben je niet te fors gebouwd, dan kan het best wel een vormloos shirt zijn en is een maatje kleiner waarschijnlijk al snel fijner.

Wij testen de M. Maat XS tm XXL is beschikbaar. Het materiaal is 100% polyster. Net als de meeste shirts in deze test. Opvallend, er zijn inmiddels genoeg mooie, natuurlijke alternatieven beschikbaar.

Singletrack II broek

De bijbehorende broek is een aanrader. Een model uit de categorie must have. Vol met slimme details en doordachten gadgets. Je kunt duidelijk merken dat dit niet de eerste broek is die Endura op de markt brengt. Denk aan het anti-slip logo in de binnenzijde van de heupgordel. De dubbele zakjes boven elkaar en het extra verstevigde zitvlak.

Deze broek heeft een prettige pasvorm. Vergelijkbaar met specialized en Bioracer. De broekspijpen zijn gemiddeld lang en rondom de heupen redelijk strak. Met twee drukknoppen en een extra haakje blijft de broek tijdens het fietsen zeker dicht zitten. Stevige, maar vrij korte velcrostraps houden de broek op zijn plaats. Het rubberen logo voegt nog wat extra grip toe.

Deze broek is met vier zakken duidelijk de versie met de meeste opbergruimte. Allemaal slim gepositioneerd en makkelijk te bereiken tijdens het fietsen. Fijne touwtjes aan de ritsen om wat eenvoudiger kracht te zetten. Klein detail, maar erg prettig.

De broek is net als het shirt beschikbaar in diverse kleuren. In dit geval bijpassend bij het shirt. De prijs is, zeker met deze kwaliteit heel redelijk.
Prijs: €74,90
Meer informatie

Conclusie kledingtest 2020

Negen sets kleding. Van net iets meer dan 5 tientjes voor een complete set (rockrider) tot dik 160 euro voor enkel een shirt (Poc). Er is voor ieder wat wils. Het mag duidelijk zijn dat prijs lang niet alles zegt. Zo’n Poc set is hartstikke gaaf, zit fantastisch en zit vol met mooie details. Maar voor een stuk minder is er ook kleding van Bioracer (broek) en bijvoorbeeld shirts van Maloja of Endura die weinig onder doen. Dat er anno 2020 nog zo veel merken een shirt van volledig polyster aanbieden verbaast me. Een shirt van Merino, of vergelijkbaar materiaal zit vaak prettiger. Geurt minder en blijft langer droog. Zeker bij warm weer is zo’n ‘plastic’ shirt gewoon niet het beste wat er te krijgen is.

Shirts

Van alle shirts vinden we het POC Resistance Enduro ¾ shirt het prettigst. Een ritsje, zakkejes en de handige ‘gordel’die alles op zijn plaats houdt. Er is echt over nagedacht en zoveel meer shirt dan de rest. Het geheel is dan ook bijna 3x(!) duurder dan de concurrent. Wil je een baggy shirt voor ‘erbij’ om af en toe eens te dragen. Dan is zo’n setje van Rockrider heel netjes. De prijs is gewoon niet te verslaan en ook de kwaliteit is heel redelijk. De Shirts van Specialized, Bontrager, Maloja en Endura lijken veel op elkaar en zijn eigenlijk niet onderling te ranken. Het Bioracer shirt is van zeer mooie kwaliteit, maar wellicht wat ‘te’ baggy. Een iets strakkere fit zou het meer interessant maken voor xc, gravel of multi-use ritten.

Broeken

Testwinnaar bij de broeken is Bioracer. Samen met Endura. Oké, ook hier scoort Poc erg goed. Ook de broek van Maloja is prettig. Al is de eerste behoorlijk kostbaar, en de tweede gewoonweg te kort. Bioracer biedt een nette kwaliteit. Zeer prettige pasvorm en stevige materialen. Dit alles met een nette prijs. De broek van Endura is zeer goed doorontwikkeld. Boordevol slimme details en mooie features. Ook hier is de prijs gemiddeld en daardoor goed.

Prijzen

Het mag duidelijk zijn dat de gevraagde prijzen voor kleding behoorlijk uiteen loopt. Een overzichtje. Decathlon is het goedkoopst. De gemiddelde prijs voor een shirt bedraagt 62,90. Wil je een broek, dan leg je daar gemiddeld 84 euro voor neer. Merken als Craft, Endura en Bontrager zitten wat dat betreft mooi in de middenklasse. Poc en Specialized voeren de lijst aan qua prijs. Met als kanttekening dat de Specialized broek geleverd word met binnenbroek t.w.v. 5 tientjes.

Met de vallende bladeren en modderritten in het verschiet is het tijd om jasjes, lange broeken en winterhandschoenen te testen. Meer daarover binnenkort.

The post MTB Kledingtest deel 5 – Endura & Conclusie appeared first on Fiets.nl - Race en MTB website.

Peter Sagan mag dan wel het boegbeeld van 100% zijn. Ver voordat Peter en de Amerikaanse fabrikant van kekke zonnebrillen een deal sloten maakte het merk al goggles en helmen voor de MotoCross en downhill sport. Inmiddels is het assortiment flink uitgebreid en is er voor het eerst ook een ‘open’ helm beschikbaar. Bedoeld voor de mountainbike. Een racehelm is er nog niet, maar dat lijkt een kwestie van tijd.

De Altec, de eerste open helm van 100% ziet er lekker anders uit dan anders. Strak, geen rare fratsen en hij is beschikbaar in een aantal opvallende kleurcombinaties. De Altec die ik mag testen is een maatje medium en gewoon lekker in het wit. Mat wit. Poetsen is dan ook niet altijd even eenvoudig.

Een helm als deze is nog meer dan normaal puur bedoeld voor bescherming. De helm is dan ook behoorlijk stevig uitgerust en dat leidt tot een totaalgewicht van ruim 350 gram. Een flinke kluif als je weet dat er vergelijkbare modellen van zo’n 200 gram op de markt zijn.

Smartshock

In veel helmen zien we aan de binnenzijde een geel plastic geraamte. Zie je bij een helm iets ‘geels’ dan is het of de helm van Roglic, of een helm uitgerust met een Mips systeem. Mips is een extra veiligheidsfeature die er voor zorgt dat de helm en schedel bij aanraking met de ondergrond van elkaar kunnen verschuiven. Hierdoor Moet de impact op je koppie een stuk minder schadelijk zijn waardoor de kans op letsel een stuk kleiner wordt. Mips was het eerste bedrijf wat met een dergelijk systeem kwam. Inmiddels zijn er diverse andere partijen met een vergelijkbaar systeem. Denk aan Bontrager’s Wavecell, De rietjes constructie van Koroyd of Spin. Die laatste kennen we dan weer uit Poc helmen. 100% brengt Smartshock. Een systeem wat duidelijk lijkt op het Spin systeem. rubber ‘noppen’ verbinden de binnenschaal met de buitenkant. Val je, dan verdraaien deze delen vergeleken met elkaar.

De blauwe dopjes en bijbehorende constructie maken het geheel flink zwaarder dan de concurrentie. Maar veiligheid gaat boven gewicht en de helm is prima draagbaar. Sterker nog, hij zit hartstikke lekker. Wel moet het sluitsysteem redelijk strak worden aangedraaid om te voorkomen dat de helm langzaam voorover zakt. Iets wat je absoluut wilt voorkomen wanneer je bijvoorbeeld berg af aan het kachelen bent.

Ik gebruikte de helm tijdens een meerdaagse enduro in Tsjechië. Dagenlang een uurtje of 6 a zeven shinen met de witte 100% op m’n koppie. Het vizier is redelijk fragiel en niet te verstellen. Wel kun je het vizier licht verschuiven. Na verloop van tijd verzakt de boel vanzelf weer terug op zijn plaats.

De afwerking van de helm is van zeer hoog niveau. Werkelijk ieder randje is afgewerkt met een mooi kunststof laagje. Straps zijn goed af te stellen en de ventilatie is meer dan ruim voldoende. Het draagcomfort is ook tijdens lange dagen goed. De extra veiligheidsfeatures heb ik gelukkig niet hoeven testen. De nodige smakkers zijn met de helm gemaakt. Maar niets erg genoeg om het echt spannend te maken.

Een 100% Altec koop je bij de dealer of online. De adviesprijs is €169,- maar met een beetje googelen zijn de meeste kleuren een stuk betaalbaarder te hosselen. Passen is aan te raden. Wil je hem elektronisch aanklikken dan mag je de helm vergelijken met een Smith Forefront II of Endura MT500. Stevige, flinke helmen met vrij ronde pasvorm.

meer informatie

The post Getest: 100% Altec helm appeared first on Fiets.nl - Race en MTB website.

Ad: Van 1 november tot eind december 2020 krijg je bij aankoop van één Pirelli Scorpion™ MTB band bij je dichtstbijzijnde dealer een tweede band gratis, van hetzelfde model of het gelijkwaardige R versie (voor je achterwiel).

Het gamma Pirelli Scorpion™ MTB is het resultaat van de ervaring en de know how van Pirelli in de wereld van de offroad competities. Rally en motocross zijn een substantieel deel van onze DNA, en net daar begon het R&D proces dat naar de creatie van Scorpion™ MTB geleid heeft. De vorm van de noppen is het resultaat van de ervaring en technologie van het Scorpion ™ MX-gamma, gebruikt op alle motorcross- en supercross-races ter wereld, met meer dan 65 wereldtitels.

Het mengsel dat gebruikt wordt voor het Scorpion ™ MTB-gamma is het resultaat van een intens R&D-proces dat absolute prestaties in zowel droge als natte omstandigheden mogelijk heeft gemaakt. Dank zij het gebruik van het exclusieve SmartGRIP-compound konden de Pirelli-technici ontwerpen ontwikkelen die geoptimaliseerd zijn voor de consistentie van de ondergrond, ongeacht de weersomstandigheden; de opbrengst van de verschillende geometrieën van de noppen in het gamma Scorpion ™ MTB werd zo gemaximaliseerd voor een werkelijk compromisloze prestatie.

De keuze van het meest geschikte loopvlak voor het terrein waarop u met uw mountainbike rijdt, laat u genieten van absolute prestaties, zowel bij natte als droge omstandigheden. Met het Pirelli Scorpion ™ MTB-gamma is het niet langer nodig om van banden te wisselen in functie van de weersomstandigheden, maar kan u zich concentreren op de consistentie van het terrein waar u meestal mee te maken hebt. \

Scorpion™ XC

De Scorpion ™ XC-reeks is ontworpen om hoge snelheid en optimale grip te bieden in cross-country competities. Lichtgewicht banden, die zowel in LITE- als ProWALL-versie verkrijgbaar zijn, zodat u altijd de beste rolefficiëntie en absolute controle heeft onder alle weersomstandigheden.

Scorpion™ Trail

De Scorpion ™ Trail-reeks is ontworpen voor de rijders die op zoek zijn naar compromisloze prestaties op de paden, met de ProWALL-technologie en de uitzonderlijke chemische grip die de SmartGRIP Compound biedt in alle weersomstandigheden.

Scorpion™ Enduro

De Scorpion ™ Enduro is ontworpen voor de rijders die altijd de klok in de gaten houden en moeten vertrouwen op de ultieme grip en een stabiele bandenstructuur. De combinatie van HardWALL-technologie met SmartGRIP Compound resulteert in een band die onder alle weersomstandigheden altijd op het hoogste niveau presteert.

Als je dus XC, trail of enduro gericht bent vindt je zeker de perfecte band voor je fiets in ons gamma. En met zo’n offerte kan je geen excuses meer vinden en moet je zeker zo vlug mogelijk naar je dealer toe.

Meer ontdekken? Klik hier.

The post Adv: Pirelli Scorpion™ MTB band nu tweede gratis appeared first on Fiets.nl - Race en MTB website.

Flinke spotlights verblinden het zicht. Je zit in de zwartleren stoel en speelt voor de vraag van 200.000 euro. Robert ten Brink kijkt je indringend aan en legt het vraagstuk voor. Wat maakt een moderne trailbike zo veelzijdig? Is het A. 29 inch wielen, B. Een lange progressieve geometrie of C. Een flinke dosis vering? Wij zijn je hulplijn. We loodsen je hier doorheen. Op naar de million dollar question.

Maar we gaan nu eerst naar de reclame.’ Wij zappen weg en dwalen af. Kijken een promotievideo van de nieuwe carbon Rift Zone en blijven hangen bij de mooie beelden op het scherm. De Rift Zone van Marin, het Californische merk dat al sinds 1986 bestaat, maakt zijn intrede. Hij was er al als betaalbare fiets met een aluminium frame, nu is er ook een carbon variant in twee prijsklassen. Wij testen de duurste fiets uit de folder. Een zeer doordacht samengestelde fiets, waarbij luxe onderdelen zijn afgewisseld met heel betaalbare. Goed waar het goed moet zijn, zonder opsmuk.

De uitzending gaat verder, het goede antwoord is daar. Gokte jij goed? Antwoord B is het juiste. Wilde je vroeger ruige dingen doen op de mountainbike, dan was een fiets met flink wat vering de enige oplossing. Als op een pogo stick knalde je de berg af, in de hoop het er levend vanaf te brengen. Inmiddels zijn we zo ver met de ontwikkeling van de framegeometrie dat de keuze van de juiste hoeken en lengte van buizen ervoor zorgt dat vering steeds minder fors hoeft te zijn.

Trailfiets met XC-aspiraties

Zie hier de Marin Rift Zone Carbon. Een trailfiets met crosscountry aspiraties. 125 millimeter veerweg aan de achterkant en 140 millimeter aan de voorzijde. Lekker knallen in Nederland? No worries, een snel bandje erop en racen maar. Dagje bikepark? Tuurlijk! De lift in en gaan. De Rift Zone eet van alle walletjes mee. We testen de fiets daarom zowel op de Nederlandse flowtrails als in meerdere bikeparken en trail centers in Duitsland.

“De Rift Zone is een trailbike zoals hij hoort te zijn.”

Bij de ontwikkeling van het frame is vooral gekeken naar snelheid en fun. Heel kort door de bocht is de geometrie van deze fiets puur enduro. Maar dan wel met flink wat minder veerweg en een redelijk laag gewicht. De Marin is lang. Heerlijk lang, wat jou alle vertrouwen geeft in de afdalingen. De zitbuishoek is flink steil. Hierdoor blijft het mogelijk om met zo’n lange fiets goed te kunnen klimmen. Zeker wanneer je de demper blokkeert ontstaat er een lichtvoetige fiets die wel degelijk omhoog wil. Nee, het is geen XC-racer, maar een plezierfiets waarbij het helemaal niet vervelend is als je een stuk moet klimmen.

Details

De voorzijde is volledig van carbon, de achtervork ‘gewoon’ van aluminium. We zien vooral veel middenklasse onderdelen. Een volledige Shimano SLX-groep, inclusief remmen. Tof, want die zijn betaalbaar en zeer krachtig. Vooral deze trailversie met vier zuigers per remmen schiet niet tekort. Een dropper post met dik 17 centimeter veerweg geeft voldoende vrijheid in de afdalingen. Marin combineert de betaalbare X-Fusion met een luxe, zeer prettige PNW-hendel, kleine details die de fiets extra prettig maken. Het enige nadeel betreft de zadelpen. De zitbuis is zeer kort. Zo kan het zadel ver zakken, maar zo zit je als lange Hollander ook snel aan de maximale zadelhoogte. Opletten dus bij de keuze van de framemaat!

Lift in, lift uit. We maken in een paar dagen tijd genoeg daalmeters met de Rift Zone om weer een paar weken op te kunnen teren. Van flowtrails tot blacklines, de fiets verteert alles prima. Alsof je op een mini-enduro bak zit. De lange voorkant, gecombineerd met zo kort mogelijke achtervorken, maakt van de fiets een echte ‘wheelie machine’. Tafels op het achterwiel, manuals over van jump naar jump. Het werkt wheelie good! Het is een echte speelfiets waarbij de Fox DPX 2-demper en het progressieve veersysteem zorgen voor een lekker poppy gevoel. Makkelijk de lucht in, met plezier vliegen richting Jupiter.

Bij de afwerking is er nog wel wat te winnen bij Marin. Zo komen afdekkapjes van de kabelgeleiding keer op keer los, net als de achterpat die we na iedere rit opnieuw konden aandraaien. Andere zaken als de kabelgeleiding en standaard 35 millimeter lange – of korte – stuurpen zijn dan juist weer zeer doordacht. De onderdelenkeuze is een behoorlijk allegaartje, maar duidelijk is wel dat iemand het hier voor het zeggen heeft gehad die zelf ook fietst, en niet op een dubbeltje kijkt. Enkel de wielen zijn upgrade waardig. De rest wordt bij vervanging enkel luxer, lichter en mooier. Niet beter.

Stofwolken blazen

In de wachtrij voor de skilift zijn mondmaskers verplicht. Geen probleem want bergaf kan ik zo’n ding ook wel gebruiken. Hard door de bocht betekent stofwolken blazen! Net als op de Nederlandse routes waar het o zo droog is stuif ik met de Rift Zone door de bocht. Bekertjes sparen met een glimlach op het gezicht. Fiets je op een volledig vlakke route, dan komt de Rift Zone niet uit de verf. Het voelt als een sportauto die niet mag doorschakelen naar de derde versnelling. Lekker doorrijden. Maar het speelse komt er dan niet van. Gelukkig zijn er tegenwoordig binnen de landsgrenzen volop singletracks te vinden.

Even knijpen in de achterrem en de fiets schuift de bocht om als een volleerde Jeffrey Herlings met pk’s in overvloed. Sprongetje in het vizier? Vier, vijf, zes meter. Allemaal geen enkel probleem. De Rift Zone is een van de meest allround trailfietsen waar ik al op mocht fietsen. Snel als rapper Boef in een gehuurde Audi, zo veelzijdig als Robert ten Brink als tv-presentator. Natuurlijk koos jij voor antwoord B. 29 inch wielen zijn standaard, vering is haast overbodig. De Rift Zone is kieskeurig samengesteld in al zijn facetten. Een fiets waarop ik het prima het jaar rond naar mijn zin kan hebben.

Dit is een artikel uit Fiets 09, hier te bestellen voor €6,95. 

The post Getest: Marin Rift Zone, trailbike zoals hij hoort te zijn appeared first on Fiets.nl - Race en MTB website.

Fel gekleurde racers, puik presterende e-bikes en een gigantisch aanbod aan trekking fietsen. Merida is al een tijd lekker bezig. Ook op mountainbikegebied gebeurt er van alles. Toch bleef het vlaggenschip van de collectie, de Ninety-Six verdacht lang op een zijspoor staan. Nu is er een opvolger. En die mag er zijn.

De ‘oude’ Ninety-Six hebben we hier al eens getest. Een vinnige en prima full suspension racer. Maar wel eentje die best eens opfrisbeurt zou mogen hebben. Modernere geometrie. Progressiever veersysteem. Dedicated 1x schakelsetup, ruimte voor bredere banden. Nu, dat alles is wat we zien bij de nieuwe Ninety-Six. Als tussenstap is de in 2017 geïntroduceerde One-Twenty in RC uitvoering (test) op de markt gebracht. Een fiets met alle bovenstaande eisen, maar zonder dat heel sportieve karakter. Het blijft immers een getunede trailbike.

Reuzensprongen

Merida zelf steekt ook niet onder stoelen of banken dat het ‘wel eens tijd werd’ voor een update. De vernieuwingen zijn dan ook groot. Goed om te weten is dat de fiets beschikbaar komt in RC uitvoering, met 100 millimeter voor én achter. Maar ook in normale versie met 120 millimeter veerweg. Hiermee volgen ze de trend die bijvoorbeeld ook Mondraker, Orbea, Kona, Cannondale en Specialized al hebben. Downcountry word het ook wel genoemd. Rappe XC fietsen die klimmen als de beste, maar berg af aanvoelen als een vederlichte trailbike.

Met name door grote wijzigingen te maken in de geometrie haakt Merida zijn wagonnetje weer aan in de kopgroep. Zo groeit de reach in maat L van 449 naar 473. De snelle rekenaar weet dat de voorkant hiermee haast 2,5 centimeter (!) langer is geworden. Ook de vorkhoek is flink luier geworden. 3 graden zelfs. Waar normaal het cijfer achter de komma van betekenis zakt Merida van 70 naar 67 graden bij de standaard versie en tot 68,5 voor de RC-variant. Als laatste de zitbuis, deze kruipt in RC-variant tot 76 graden. Daar waar 75 momenteel een beetje de standaard is in ‘progressieve geometrie’ termen.

Buiten een hoop cijfertjes, die zorgen voor een groot deel van de rijeigenschappen is er ook in het carbon, de frameconstructie en het veersysteem een hoop veranderd. Zo lopen de kabels niet alleen binnendoor. Merida heeft fraaie tunnels in het carbon gelamineerd waardoor het doorvoeren van kabels een fluitje van een cent wordt. Handig, een koersfiets als deze wordt op het hoogste niveau gebruikt, en dan is de onderhoudsinterval toch net even wat hoger.

Er is voor gekozen om de kabels niet door het carbon, maar al bij het balhoofdkapje het frame in te laten lopen. Hierdoor is er nog minder kabel zichtbaar en ontstaat er een zeer chique look. Onlangs zagen we dit ook al bij de nieuwe Focus mountainbikes gebeuren.

Aan details geen gebrek bij de Ninety-Six. Er is voor gekozen om een Sram UHD derailleurhanger te monteren. Handig, steeds meer merken doen dit. Zo lijkt er eindelijk een standaard in derailleurhanger land te ontstaan.
Ook een eigen geïntegreerde kettinggeleider en de ‘trailmount’ een extra setjes boutjes in het frame om binnenband en pompje te monteren zijn fraaie, lichte oplossingen om kleine ergernissen te voorkomen.

Copy Paste

We kunnen het niet onvermeld laten. Net als bij de racefietsen, waar een Cannondale, Scott, Specialized en noem maar op allemaal praktisch 1 op 1 hetzelfde silhouet hebben gekregen lijkt dat ook bij de mountainbikes te gebeuren. Waar het in de racerij met name te danken is aan de windtunnel en computersimulaties is het in de mountainbike scene vooral toe te schrijven aan de veersystemen. Deze lijken meer en meer op elkaar omdat dit steeds verder uitgedokterd wordt. Natuurlijk zijn er meerdere mogelijkheden om tot een goed veersysteem te komen. Maar het beproefde 4 punts systeem (waarbij het scharnierpunt bij de achternaaf inmiddels vervangen is door flex in het carbon) lijkt nog altijd een goede keuze.

Zo denken we bij het zien van de Ninety-Six direct aan de Kona HeiHei. Nagenoeg zelfde looks, ook progressief, ook 120 millimeter. Merida heeft de positie van de demper aangepast. Ook is de link compacter geworden Hierdoor word het systeem flink progressiever en neemt de gevoeligheid aan het begin van de veerweg toe. Zo worden kleine oneffenheden als remkuilen sneller en beter uitgevlakt

Meer moois

Merida is niet over één nacht ijs gegaan. Zo is het nu mogelijk om twee bidonhouders te monteren. Ook kiezen ze er voor de luxe Rockshox Twistloc op diverse modellen aan te bieden. Een ‘gripshift’ lockout hendel. Clean en makkelijk in gebruik. Minimalistische flatmount remmen en haast natuurlijk een dropperpost ronden de lijst met fraaie features af. We hebben nog niet met de Ninety-Six kunnen rijden, maar dat lijkt een kwestie van tijd. Zodra we het bos in zijn geweest lees je onze bevindingen met deze luxe racer in het magazine.

The post Nieuw: Merida Ninety-Six, weer mee met de tijd appeared first on Fiets.nl - Race en MTB website.

Stel je werkt in een fietsenwinkel, maar bent inmiddels wereldwijd bekend als ‘professioneel fietsentuner’. Nou, dan heb je de mogelijkheid om wel heel bijzondere creaties te bouwen. Gustav Gullholm uit Zweden, beter bekend als ‘Dangerholm’ is niet vies van een projectje en komt nu met de belachelijk lichte -8 kilo Scott Spark.

Het lijkt voor Dangerholm niet gek genoeg te kunnen, zolang het maar een Scott is. Zo werd eerder dit jaar al ’s werelds lichtste downhillfiets aan het publiek getoond. Ook bouwde hij al eens een setje ‘Britisch racing green’ bikes. Momenteel wordt er gewerkt aan een fonkelwitte Spark met volledig geïntegreerd kabelgeleiding én haast onzichtbare integratie van Fox Livevalve, uniek. Nu is het tijd om op de ziek lichte Ferrari-rode Spark rond te crossen. Want fietsen kan de sportschooljunkie met vikingbaard. 7997,1 gram weegt het totale geheel. Wat moet je daar allemaal voor doen?

Om te beginnen een volledig nieuw donorframe ontdoen van zijn mooie laklaag. Na het aanbrengen van een dunne laag rode vernis is het tijd om de fiets op te bouwen.

Wielen zijn van Bike Ahead composities. Het merk waar ook Nederlander Anne Terpstra in de wereldbeker meer voorin rijdt. Carbon velgen, samen met Nylon spaken en bijbehorende specifieke naven maken het geheel tot een wielset van 1020 gram. Idioot licht voor een mountainbike wielset.

Zonder oog voor detail is het onmogelijk om tot dit gewicht te komen. Daarom is werkelijk elk boutje vervangen door een lichter exemplaar. Hopp carbon werd betrokken bij het ontwikkelen van de extra lichte achterderailleur. De voorvork werd herbouwd en Duitse tuner Schmolke leverde diverse componenten.

Zou jij hier op durven rondfietsen? En dan hebben we het buiten het extreme gewicht nog niet eens over de exorbitante prijs die hiervoor betaald is. Meer info hier.

The post Dangerholm’s 8 kilo ‘zware’ mountainbike appeared first on Fiets.nl - Race en MTB website.

Wij zijn wel wat gewend op de redactie van Fiets. De ene luxe fiets na de andere zien we langskomen in onze mailbox. Sommige passeren haast geruisloos, bij andere fietsen maken we direct een grote notitie in het boekje met ‘to-do bikes’. Zo ook bij deze Switchblade. Een lichtgewicht capabele trailbike met enduro aspiraties. Althans, als we het persbericht mogen geloven. Aan ons om dat te ondervinden.

En zo komt er een flinke doos uit een vrachtwagen geschoven. Daar zit de Pro-uitvoering van de Switchblade in. Een felblauwe fiets (€7599) met alles erop en eraan. Pivot, afkomstig uit Phoenix Arizona heeft inmiddels een ruim assortiment. Van lichtgewicht XC fiets en gravelbike tot ‘top-of-the-bill’ downhillfiets. De Switchblade is het lichtgewicht all-mountain antwoord op de door ons al eerder geteste Firebird. Een progressieve ramsnelle endurobak met dik 160 millimeter veerweg. Geen briljante klimmer, wel een killer berg af. De Switchblade moet deze balans meer naar het midden trekken. Het gewicht is lager, de zitpositie wat minder daal-georiënteerd en de veerweg met 142 millimeter aan de achterzijde duidelijk meer allround dan de Firebird. We nemen de fiets mee naar de Franse Alpen voor een uitgebreide test.

Frame

Tijdens een deelname aan de meerdaagse duo-enduro ‘enduro2’ proberen we prijzen te pakken met de Switchblade. Modderstromen, eindeloze regenbuien en sneeuw op de top aan de start van diverse special stages zorgden ervoor dat we amper actiefoto’s hebben. Maar gefietst is er!

Het volledig carbon frame bestaat uit een vrij eenvoudig gevormde voorste driehoek met ‘vierkante’ buizen. Interne kabelgeleiding, extra boutjes onder de bovenbuis om een ‘B-rad’ tool te kunnen monteren en diverse rubber beschermplaatjes geven direct een luxe indruk. De achtervork bestaat eveneens uit één stuk carbon en het geheel wordt met een DW-Link tot één geheel gecombineerd. Het veersysteem van Dave Weagle met twee tegendraaiende links is zeer sensitief en lijkt bijna een gegarandeerd succes. Hetzelfde systeem gebruikten we ook al op Pivot’s XC raket de Mach 4 29SL. Nog steeds een van de beste cross country-fietsen waar ik tot nu toe op heb gereden.

De geometrie van de fiets is goed, uitgebalanceerd. Zeker niet heel extreem, of vooruitstrevend. Er zijn cross country-fietsen met haast dezelfde waarden. Maar toch kan de fiets prima mee met de concurrent. De voorkant is lang genoeg, de achterkant kort en vinnig. Voor een trailbike ligt het totaalgewicht met 13,2 kilo laag. Zeker wanneer we bedenken wat we met de fiets allemaal hebben uitgevreten.

In een eerdere review van dit merk schreef ik al: ‘Een Pivot koop je niet voor even, maar voor het leven’. En ook nu krijgen we weer die indruk. De fiets is zeer luxe afgewerkt. Dure onderdelen monteren is een koud kunstje, maar de details die zijn toegepast bij de Switchblade maken het verschil met de concurrent. Zo zien we rubber of plastic inzetstukjes op allerlei kwetsbare plaatsen. Denk aan de remschijf aan de achterkant. Rondom de draaipunten of onder het bracket.

Ook is de kabelgeleiding slim, zonder schuurplekken en met boutjes die de kabel stevig op zijn plaats houden. De laklaag is stevig, dik. De afwerking is ook hier luxe. Met een krasbestendige lak ben je zeker van een mooie look voor de komende jaren.

Onderdelen

Pivot heeft een ruime keuze aan afmontages. Deze ‘Pro’ versie is een mix tussen Shimano XT en XTR. Een aluminium Raceface crankstel is wellicht niet de mooiste keuze, maar wanneer je gek wilt doen kun je kiezen voor volledige AXS afmontage en zelfs Fox LiveValve suspension. Bij deze versie krijg je de handmatige lock-out, maar wel een Factory vork en demper. Inclusief Grip2 cartridge aan de voorzijde. Essentieel om de afstelling optimaal te krijgen. Met het Grip2 binnenwerk kun je namelijk alle mogelijke parameters handmatig instellen. Daarmee bedoelen we buiten de luchtdruk en grote van de luchtkamer (volumespacers) ook de hoge en lage compressie, net als de hoge en lage snelheid rebound.

Wielen en banden zijn van Reynolds en Maxxis. De Industry-Nine achternaaf heeft een belachelijk harde ratel. Of eigenlijk mag dit geen ratel meer genoemd worden. Zeg maar gerust ‘brommende bij’. Heerlijk!

Praktijk

Op pad dan. Buiten wat licht klimwerk licht de focus in de Alpen vooral op het dalen, dag in dag uit. Continu met de snelsten mee. Een flipchip in de link stelt je in staat de balhoofdhoek en hoogte van het bracket te beïnvloeden. We gebruikten vooral de lage setting.

Bij een eerste rit valt vooral het lichte gewicht op. Na behoorlijk wat gespeel met de dempersettings springt vooral het uitfilteren van alle kleine oneffenheden uit. De fiets is zeer snel als het gaat om het aanspreken van de vering. Alle kleine putjes, wortels en stenen worden moeiteloos strakgetrokken terwijl de demper vrij hoog in zijn vering blijft. Klaar voor het echte werk. En dat laatste kan hij moeiteloos aan. Van wortelpaden tot modderige bikeparktrails, van jumplines tot rockdrops. De Switchblade is een lichtgewicht mini-endurobike die ook het heftigere werk niet schuwt. Het DW veersysteem, pakt alles moeiteloos aan en de voorzijde van de fiets is dusdanig stijf dat hij zeer eenvoudig van links naar rechts te sturen is.

Qua onderdelen spreken vooral de zeer hoogwaardige XT remset met dubbele zuigers en bijbehorende Icetech schijven aan. 200 millimeter aan de voorzijde, 180 achter. De remmen werken voortreffelijk. Ook in de stromende regen. Remblokken vervangen lijkt niet te hoeven. Ondanks dat het ‘maar’ organische blokken zijn.

Componenten als zadel en grips scoren niet de hoofdprijs. De eigen onderdelen van Pinot mogen best wat beter. Het WTB zadel is zacht, heeft weinig vorm en de grips dempen maar beperkt. Een upgrade waardig en eigenlijk niet passend bij zo een luxe product als dit.

Nog meer nadelen? Nou, onze meegebrachte reserve wielset hebben we niet gebruikt. En dat is maar goed ook. De fiets heeft namelijk een superboost achteras met een breedte van 157 millimeter. Lekker stabiel, maar niet echt praktisch. Gelukkig bleef alles heel en kwamen we ongeschonden uit de strijd. Sterker nog, een dikke top tien en podium bij de masterklasse mochten we bij de eindafrekening noteren. Niet slecht voor een trailfiets tijdens een volbloed enduro event.

Conclusie

De Switchblade is verre van goedkoop, maar dat is dan ook niet de doelgroep waar Pivot zich op richt. Voor de gevraagde prijs krijg je wel een enorm goed doordacht product. Geen rammelende kabels, geen slecht afgedichte lagers. Nee, een Pivot is echt af. En dat merk je in de praktijk. De onderdelenkeuze sluit hier (op zadel en grips na) perfect bij aan. Hoogwaardige dempers, luxe dropper en killer remmen. Zo’n crank, of goedkope stuurpen? Ach, dat zijn niet de zaken waar het verschil mee wordt gemaakt.

Als het om rijgedrag gaat mag de Switchblade zich in het rijtje lichtgewicht trailbikes met racefeelings plaatsen. Fietsen waar je op moderne 2.0 routes in Nederland ook heel prima uit de voeten kan. Vergelijkbaar met fietsen als deze onlangs geteste Marin. Een fiets die speels, licht en prima klimt. Maar ook een fiets waarbij de gashendel berg af volledig open mag. Een blijvertje op de wishlist. Niet alleen om te testen, ook om te bezitten.

Meer informatie.

The post Getest: Pivot Switchblade II Pro, Voor op de wishlist. appeared first on Fiets.nl - Race en MTB website.

Haast onleesbaar staan de letters Bontrager op de velgen afgebeeld. En dat is jammer, want op deze wielset mag het merk best een beetje meer trots zijn. Bontrager introduceerde eerder dit jaar de Line Pro 30 wielset. Een paar wielen gemaakt voor het stevige werk. Maar met carbon velg en behoorlijk mooi gewicht.

Trek, waar Bontrager aan vast hangt stuurde een setje wielen op. Precies op tijd om te monteren en gebruiken op allerlei soorten ondergronden en diverse terreinen. We nemen de wielset, gemonteerd in mijn Specialized Enduro duurtest fiets mee naar Tsjechië. Vier dagen over de ruigste paden in de omgeving van Teplice aan de Poolse grens.

De Line Pro 30 houdt het midden tussen een uit de kluiten gewassen XC-setje of die-hard enduro wielen. De velg met een binnenbreedte van 29 millimeter en ruime buitenmaat van 38 millimeter is gemaakt van OCLV-carbon. Met 27 millimeter is het geheel redelijk hoog. En dat ziet er lekker uit. Bontrager heeft de velg hookles gemaakt en de stootrand is fors.  Bijna 5 millimeter materiaal. Hierdoor is de crashbestendigheid fors. Geschikt voor het betere rauwdouw werk.

Standaard is de velg voorzien van een kunststof strip en binnenventiel. Dit samen maakt een luchtdicht systeem waar de band in vast ‘klikt’. Monteren van de banden gaat hierdoor wel iets lastiger. Eenmaal de band om de velg gefrommeld kun je ze haast met één hand oppompen en luchtdicht maken. Het voordeel van de velgstrip is dat het niet slijt, geen geknoei met tape en ontvetter. Wielsets als dit wil/moet (doorhalen wat van toepassing is) toch tubeless maken.

28 ‘straight pull’ spaken houden de velg en naaf stevig samen tot een geheel. De eigen achternaaf heeft een vrijloopsysteem met zes palletjes. Deze lopen over 108 verschillende tandjes en maken bij het stil houden van de benen een oorverdovend geluid. Heerlijk! Oké, we moeten opbiechten dat met de origineel gebruikte olie het geluid een stuk subtieler was, maar een likje speciaal vet uit een oud vergeeld potje laat de naaf zó lekker ratelen.

Crashen kan

Een complete set wielen kost €1299. Daarvoor krijg je niet de lichtste wielset. Nagewogen noteren we 1770 gram voor een set. Wel krijg je een set wielen die bruikbaar is op alle terreinen. En je krijgt Bontragers crash replacement regeling. Sloop je de set door gebruik op de trails dan is de vervangprijs lieflijk. De achternaaf is te servicen zonder gereedschap en dat is wel zo prettig. We meten de wielen na op stijfheid, en deze scoren bovengemiddeld hoog. Met name het achterwiel is duidelijk gemaakt om de nodige klappen op te vangen. Bontrager is zich ervan bewust dat wielen als deze gebruikt worden om te ‘misbruiken’ en heeft daarom een crashregeling die ervoor zorgt dat je bij schade, ontstaan tijdens het rijden. Of kosteloos danwel voor een fijne prijs weer in het zadel geholpen wordt.

Op pad dan maar. We waren in Tsjechië, en daar ben ik graag. Alles kan, alles mag. De afdalingen zijn loeisteil en van een paar stenen meer of minder kijken ze niet op. Vooral dat laatste is waar we bij de Bontrager-wielen een verschil merken met de concurrent. Een setje stevige brede wielen maken is niet ‘zo moeilijk’. De Bontrager wielen echter zijn ook voelbaar zeer comfortabel. De demping die de velgen mogelijk maken is echt duidelijk te merken. Zeker wanneer we door een lekke band terug wisselen naar een setje vergelijkbare wielen met aluminium velg. O, wat is dat carbon prettig.

We maken een stap in de tijd. Geen Tsjechië, maar Italië. Want corona of niet, mijn reislust wint het van de lockdowns en maatregelen. Gefietst wordt er. Tijdens de proloog van een meerdaagse enduro doe ik mijn uiterste best. De wielset is opnieuw gemonteerd in mijn duurtestfiets met daaromheen Vittoria Enduro banden. Na een aantal bochten slaat de pechduivel toe. Lek! Een volledig lege achterband. Gelukkig heb ik een insert gemonteerd. Zo’n groene Vittoria slang die de band enigszins gevormd houdt. Ik besef dat ik lek heb maar knal vol door. Drops, rockgardens en serieuze geulen vol natuurlijke obstakels komen nog op mijn pad. Niet echt bevorderlijk wanneer je lek bent gereden. Lang verhaal kort, de wielen gaven geen krimp. Geen enkele schade was waarneembaar. Leven de inserts. Maar ook zeker een dikke plus voor de dikke carbon velgrand! Met een vergelijkbaar ‘incident’ met een set aluminium wielen tel ik meerdere deuken in de velg.

Conclusie

Voor wie zijn de Line Pro 30 wielen het meest geschikt? Cross-Country rijders die liever hele goede rij-eigenschappen en een stevig setje wielen hebben in plaats van de lichtste optie. Wil je graag doorrammen in plaats van twee keer nadenken? Dan ben je de doelgroep. Wil je voor een enigszins normale prijs carbon wielen van een A-merk met bijbehorende lagerkwaliteit? Dan ben je doelgroep. Rijd je enduro en wil je graag je fiets op dieet zetten? Ook dan ben je doelgroep. De Line Pro 30 set is degelijk, sterk en zeer, zeer comfortabel.

Bontrager Line Pro 30
€1299
www.trekbikes.com

The post Getest: Bontrager Line Pro 30 wielset appeared first on Fiets.nl - Race en MTB website.

Goed opletten op de site van Canyon. Achter bijna alle modellen staat de stempel ‘new’. De Duitsers rammen er nogal over momenteel. Daarbij komt ook nog eens deze gloednieuwe Spectral 29er. Geen opvolger voor de al bestaande Spectral met 650B wielen. Nee, een volledig nieuw platform.

Met de 650B versie hebben we in het verleden veel plezier gehad. Niet enkel in Nederland. Vooral in het buitenland. Slovenië, Oostenrijk, Duitsland. De compacte fiets met lekker speelse vering staat nog altijd hoog in het rijtje favorieten bij mij. Alle kritische noten  van mijn kant lijken gehoord en de nieuwe 29er ziet eruit als een heerlijke speelfiets.

Canyon Spectral 29

Als basis is hetzelfde ‘triple fase’ veersysteem gebruikt wat Canyon toepast op al hun vol geveerde fietsen. Soepel aanspreken aan het begin van de veerweg, duidelijk vertragen halfweg om op het eind behoorlijk progressief te worden. Bij dit nieuwe model met 150 millimeter voor (160 voor de modellen met Fox vork) en 150 millimeter achter is die progressie nogmaals opgehoogd. Meer geschikt om los te gaan. Het speelse ‘poppy’ gevoel waardoor de fiets zo makkelijk de lucht in te krijgen is blijft. Wel heeft de fiets met 150 millimeter een centimeter meer veerweg dan de 650b versie.

De Spectral 29er is enkel in carbon beschikbaar. Hierdoor is de stijfheid hoog en blijft het gewicht relatief laag. Net geen 2600 gram slaat de weegschaal uit wanneer je een complete frameset weegt. De geometrie van de fiets is lekker modern. Waar Canyon bij eerdere modellen nog bescheiden en in de comfortzone bleef zijn ze met deze Spectral lekker los gegaan. De zitbuis is zo’n 2 tot 3 graden steiler dan de 650B versie. De balhoofdhoek is dan weer 1 tot 2 graden luier, afhankelijk van de maat. De reach is met 485 in maat L fors. Bekijk goed de geometrie voor je een model bestelt! Grootste verbetering ten opzichte van de 650B versie is het veel lagere balhoofd. We hebben nog niet op de 29er kunnen rijden, maar we voorspellen een nog speelser en meer wendbaar stuurgedrag.

Degelijkheid voorop

Deze fiets is niet gemaakt om mee te shinen. Bruikbaarheid heeft hoog op de prioriteitenlijst gestaan. Zo heeft het frame mooi schroefdraad in het bracket. Verder zijn bij alle verbindingen los vervangbare aluminium bussen gebruikt. Deze druk je zo in het frame waardoor er geen schroefdraad in het carbon hoeft te worden gebruikt. Service is zo snel en makkelijk. Ook onderweg. Kabels lopen wel binnendoor, maar in een rechte lijn met een volledige buitenkabel. Ook prettig!

Als laatste is de fraai gevormde zadelpen van de 650B fiets ingeruild voor een normale pen met standaard klemmetje. Zo is een langere dropperpost bruikbaar. Ook kun je de interne klem zo niet meer stuk draaien.

De Canyon is opgebouwd met veel eigen onderdelen zoals de G5 stuurpen. Details zien we vooral bij de compacte kettinggeleider en mogelijkheid om een ‘toolwrap’ onder de bovenbuis te monteren. Dit zien we meer en meer bij trailbikes.

Met 150 millimeter veerweg en grote wielen lijkt de fiets erg op de Canyon Strive. De full-on enduro fiets. Nu moet de Spectral duidelijk meer als speelse trailbike gezien worden. De fiets voor de zondagochtend met jumpsessions en bikepark laps. De Strive is de racemachine om snelle tijden mee te klokken.

Binnenkort duiken we met de 29er het bos in. Eens kijken of we zelf speels genoeg zijn om met de kwaliteiten van de Spectral overweg te kunnen. De fiets is beschikbaar in 4 uitvoeringen van €3299 tot €5999. Meer info hier.

Canyon Spectral 29 CF LTD €5999

The post Nieuw: Canyon Spectral 29, speelse trailbike appeared first on Fiets.nl - Race en MTB website.

Ghost was in Nederland een redelijk goed vertegenwoordigd merk. Helaas heeft verdeler Accell afscheid genomen van het merk waardoor Ghost zijn naam inmiddels eer aan doet. Wil je een Ghost in Nederland aanschaffen dan zal je daar moeite voor moeten doen. En dat is jammer. Niet enkel rijdt Nederland kampioene Anne Terpstra op een Ghost, ook heeft het merk net zijn volledige volgeveerde segment vernieuwd. En hoe!

Anne was dit seizoen al meerdere malen succesvol op de – toen nog prototype – Lector FS. Een volgeveerde versie van de eerder al geïntroduceerde revolutionaire Lector. Daarover dadelijk meer. Buiten de raceraketten heeft Ghost namelijk ook een sloot mooie speelfietsen op de markt geslingerd.

(Foto: Red Bull contentpool)

Zo is er de Riot. Een rammer van een endurofiets die ook beschikbaar is in wat meer bescheiden trailversie. Zo’n Riot, gewoon met aluminium frame heeft 170 millimeter veerweg. De trailversie krijgt 140 millimeter veerweg mee. Als basis voor deze fiets is het ‘Traction link’ veersysteem gebruikt in samenwerking met Ghost’s nieuwe ‘SuperFit’ maatvoering. Traction link bestaat uit een achtervork bestaande uit één deel. Een dubbele link stuurt de demper aan. De Riot fietsen worden grotendeels geleverd met coil demper. Dik!

Ghost Lector FS

Een fiets met een maatvoering zo belachelijk lang dat maatje S vergelijkbaar is met een L van de concurrent. Dat is SuperFit. Waar de balhoofdhoek en zitbuis vrij ‘normaal’ zijn lijkt de tekenaar van de lector bij de reach totaal te zijn uitgeschoten. De ‘reach’ is een maatvoering bedacht om de lengte van de fiets mee aan te duiden. Waar we normaal bij fiets een maat L als vergelijk nemen moeten we nu terug in de tabel naar een smal om vergelijkbare nummers tegen te komen. De fiets is erg lang. Dit maakt hem idioot stabiel berg af. De progressieve vering, samen met deze lengte en de moderne balhoofdhoek maken de fiets haast een trailbike, of zelfs endurofiets met gebrek aan veerweg.

Links de geometrie van de nieuwe Lector in maat Small. Rechts de maatvoering van een Canyon Lux in Large.

Vooruitstrevende geometrie oké, maar hoe komt zo’n fiets nog vooruit? Dat je er hard mee kan rijden bewijst Terpstra tijdens haar optreden bij de World Cups. De fiets is opgebouwd met louter tuning onderdelen. Ahead-components en Tune zijn de belangrijkste merken. Hierdoor blijft het gewicht zeer laag. Perfect te blokkeren vork en dempers maken het zo een zeer allround race monster.

De Lector FS is enkel verkrijgbaar met volledig carbon frameset en komt leverbaar in vijf verschillende prijsniveaus. De fiets komt beschikbaar met volledig geïntegreerde ‘8pin’ dropperpost. Deze is in hoogte te stellen en blijft door zijn grote diameter zeer stabiel en betrouwbaar. Het frame heeft 115 millimeter veerweg achter en 120 aan de voorzijde. Hiermee sluit Ghost aan bij de reeks nieuwe XC fietsen die de stap maken van 100 naar +/- 120 millimeter veerweg aan de achterkant. Ook Kona en Merida hebben zo’n model. En merken als Specialized, Cannondale en vele andere leveren een alternatief model met 120 millimeter veerweg.

Ondanks dat het frame zo lang is blijft er slechts plaats voor één bidon. Wel past een tweede kleinere toolset onder de bovenbuis. Momenteel moet je voor een Ghost over de grens shoppen. Hopelijk zijn ze binnenkort ook weer gewoon in Nederland te vinden.

The post Nieuw: Ghost Lector FS met SuperFit geometrie appeared first on Fiets.nl - Race en MTB website.

Mountainbiken wordt alsmaar populairder en vooral starters zien we steeds vaker op de routes verschijnen. Maar waar moet je allemaal op letten als je wil beginnen met mountainbiken? Waar kun je heen en wat trek je eigenlijk aan? Wij leggen het in vijf stappen uit.

Stap 1: de mountainbike

Mountainbikes zijn er in alle soorten en maten. Van vederlichte fietsjes die duizenden euro’s kosten tot fietsen met enorm veel vering en alles wat er tussen in zit. Wanneer je wilt beginnen met fietsen is het niet onverstandig om het eerst eens te proberen. Bij veel populaire mountainbikeroutes (zie stap 4) kun je fietsen huren. Zo kun je eens lekker een dag het bos in zonder honderden euro’s stuk te slaan.

Heb je besloten dat je het leuk vindt en een echte mountainbike wilt aanschaffen? Gaaf, maar waar moet je dan op letten? Ten eerste zijn er twee soorten mountainbikes. Fietsen met enkel voorvering, zoals sommige stadsfietsen ook hebben. Of een luxere variant met vering voor én aan de achterkant. Die laatste fietsen het prettigst. De vering zorgt ervoor dat je minder hobbels voelt en het helpt je ook makkelijker door de bocht en over lastiger terrein te sturen. Nadeel: zo’n veerelement is kostbaar. Een volledig geveerde fiets kost al snel 2000 euro of meer.

Zo veel? Mountainbiken hoeft gelukkig niet zo duur te zijn. Vanaf ongeveer 600 euro koop je al een heel nette nieuwe fiets. Deze heeft dan vering aan de voorkant en 29 inch wielen. Dit betekent dat ze net zo groot zijn als de wielen in je stadsfiets. Vroeger hadden mountainbikes veel kleinere wieltjes, 26 inch. Het nadeel hiervan is dat je simpelweg minder makkelijk hard gaat.

29 inch links, rechts zoals het vroeger was, 26 inch.

Schakelgroepen
Het frame – de basis van de fiets – is normaal gezien gemaakt van aluminium. Koop je een dure fiets dan kan het frame ook van carbon zijn. De belangrijkste onderdelen van een fiets zijn de verende voorvork, de remmen en de onderdelen waarmee je schakelt. De onderdelen zijn meestal van het merk Shimano of SRAM.

Een moderne mountainbike heeft alleen nog versnellingen aan de achterkant. Dat is makkelijk, want dan hoef je nog maar één hendel te bedienen en zo hoef je minder na te denken. De fiets heeft 11 of 12 versnellingen aan de achterkant. Schakelgroepen, zoals de hele set onderdelen bij elkaar heet, zijn er in verschillende kwaliteiten. Van betaalbaar tot duur heten ze:

Schakelgroepen van SRAM:
• SX (goedkoopst)
• NX
• GX
• X01 (AXS)
• XX1 (AXS)

Schakelgroepen van Shimano:
• Alivio (goedkoopst)
• Acera
• Deore
• SLX
• XT
• XTR

Wil je een fiets kopen die direct een aantal jaar mee kan zonder je druk te hoeven maken over hoge onderhoudskosten, dan raden we aan om een fiets met onderdelen van Shimano Deore of SRAM NX te kopen. Deze twee groepsets zijn gemaakt van degelijke materialen en bieden je alles wat je momenteel bij een mountainbike nodig hebt.

Een luxere (lees: duurdere) groepset is in basis vooral lichter. Het schakelen gaat vanaf het moment dat je op de knop drukt totdat de ketting op een ander tandwieltje licht vaak wat sneller en de levensduur van de onderdelen zijn meestal langer. Dat laatste is trouwens geen garantie: hele lichte spullen gaan zeker niet langer mee dan zwaardere basisonderdelen.

De voorvork
Een mountainbike zonder vering is bijna niet meer te vinden. De vering maakt het feitelijk een stuk makkelijker. Fijn dus! Een eenvoudige vork heeft binnenin een stalen veer, net als bij je auto. Bij luxere vorken wordt dit vervangen door olie en lucht. Een stuk lichter. Ook kun je dan meer instellingen zelf bepalen. Voor een beginner is dit direct behoorlijk ingewikkeld. De vorken met olie en lucht vind je meestal terug op fietsen vanaf ongeveer 1000 euro.

Waarom wil je zo’n olievork? Deze voorvorken dempen veel beter waardoor je minder door elkaar geschud wordt. Ook kun je zelf beter bepalen hoe goed de vork mee moet helpen. Dit kan namelijk per persoon en parcours behoorlijk verschillend zijn.
Remmen
Alle fietsen hebben tegenwoordig schijfremmen. Deze zijn er in mechanische uitvoering, met een kabeltje. Maar de meeste remmen werken op olie. Opnieuw, net als bij je auto: kies altijd voor een versie op oliedruk. Dit werkt beter.

Remschijven zijn de norm.

Waar koop ik een fiets?
Er zijn talloze fietswinkels en merken. Natuurlijk kun je een tweedehands fietsje op de kop tikken via ons forum of bijvoorbeeld Marktplaats en Findyourbike. Ook zijn er merken die louter online fietsen verkopen. Marktleider hierin is Canyon. Ook Rose en YT zijn grote spelers. Let op: deze fietsen zijn vaak lekker betaalbaar, maar je krijgt maar beperkt hulp bij het uitkiezen van het juiste model en de maat. Ook moet je de fiets nog (beperkt) monteren (uitleg). Enige technische kennis is dus vereist.

Weet je helemaal niets, dat is niet erg. Maar dan raden we aan om een goede wielerspeciaalzaak in de regio uit te kiezen en je nogmaals goed voor te laten lichten. Kies altijd de juiste maat, en niet toevallig een maatje kleiner omdat deze nog in de winkel staat. Smoesjes als ‘ik heb een maatje kleiner genomen want deze stuurt sneller’ gaan niet op. Als die maat kleiner de juiste was geweest dan was het niet ‘een maat kleiner’.

Stap 2: kleding

Zodra je een fiets hebt uitgekozen ben je helaas nog niet klaar. Nu kun je het zo gek maken als je wilt. Fietskleding is er in alle soorten en maten. Feitelijk zijn er maar drie dingen echt belangrijk.
Om ervoor te zorgen dat je niet valt wil je goede fietsschoenen en bijbehorende pedalen. Dit kunnen pedalen zijn waarmee je vastklikt aan de schoenen, of brede ‘platform schoenen’ met platte pedalen. Voor rondjes in Nederland werken klikpedalen meestal het beste.

Klinkt eng, vastzitten aan de fiets, maar hierdoor heb je veel meer controle en kun je niet zomaar van de trappers afschuiven. De beste pedalen zijn lekker betaalbaar. Shimano PDM-520 zijn al minstens 10 jaar hetzelfde en werken altijd en overal. Voor dik drie tientjes heb je een setje in huis. Schoenen zijn er van diverse merken. Van lichte, stugge schoenen tot modellen waar je makkelijk op kunt lopen. Net als de fiets moeten fietsschoenen goed passen. Neem liever iets ruimere dan juist strakke schoenen. Het is helemaal niet erg als je tenen lekker op en neer kunnen wiebelen.

Na de schoenen heb je een helm nodig. Ook deze zijn er in vele soorten (test) en vooral prijsklassen. Vanaf ongeveer 45 euro heb je een prima helm. Vaak zijn ze er in meerdere maten. Net als de schoenen hoeft een helm niet super strak te zitten. Zorg er wel voor dat hij niet van je hoofd kan schuiven wanneer je valt. Koop liever geen gebruikte helm. Je hebt maar één hoofd. Dat wil je met liefde behandelen.

Fietsbroek
Dit geldt ook voor je billen. Die moeten nog langer mee dan de dag van gisteren en dus wil je graag een fietsbroek aan. Een fietsbroek heeft een zeem, zo’n pamper die ervoor zorgt dat je veel lekkerder op het zadel zit. Ook na 3, 4 of 5 uur in het zadel. Fietsbroeken zijn er van ongeveer 20 tot meer dan 200 euro. Het grote verschil is vooral de kwaliteit van de zeem. De dikte van die lap maakt niet zoveel uit. Het gaat er vooral om hoe lang de zeem zijn stevigheid behoudt. Druk eens in de zeem wanneer je een broek gaat uitzoeken. Druk je er makkelijk doorheen, dan is het een vrij eenvoudige zeem. De meeste basisbroeken zijn geschikt om ongeveer twee uurtjes te fietsen. Ga je langer op pad, dan wil je meestal ook een luxere broek. In tegenstelling tot de helm en schoenen moet een fietsbroek wel strak zitten. Ja, wen er maar aan. Koop je hem te groot dan ga je schuiven op de zeem en zorgt de broek alleen maar voor ongemak in plaats van dat het je helpt.

De zeem is het belangrijkste.

Stap 3: kan ik mountainbiken?

Een veelgemaakte fout in Nederland is dat we, omdat we allemaal op de fiets naar school of werk rijden, ook wel even kunnen gaan mountainbiken. Nu zijn routebouwers hierop bedacht en zo zijn de meeste routes in Nederland vrij eenvoudig. Mountainbiken vereist duidelijk andere technieken dan zomaar een rondje door de wijk. Vooral de bewustwording hiervan is belangrijk. Diverse partijen hier, hier en hier bieden door het hele land cursussen aan. Denk bijvoorbeeld aan uitleg over je houding op de fiets, op tijd schakelen en hoe je moet remmen. Maar ook hoe je een wiel wisselt of je fiets goed schoonmaakt.

Stap 4: routes om te mountainbiken

Nederland is vol. We hebben allemaal onze hobby’s. Daardoor mag je op steeds minder plaatsen zomaar door het bos fietsen. In plaats daarvan worden speciale mountainbikeroutes aangelegd. Sommige liggen er al jaren, anderen zijn gloednieuw. In bijna iedere regio is er wel een mountainbikeroute te vinden. Deze zijn of gratis te berijden, of je hebt een speciaal vignet nodig. Meestal is zo’n sticker een heel jaar geldig en kost ongeveer 7-10 euro.

Op veel routes is een vignet verplicht.

Een overzicht van alle mountainbikeroutes vind je op mtbroutes.nl. De populairste zijn onder andere te vinden in Schoorl, Hellendoorn, de Drunense Duinen en verspreid over de heuvelrug. Zelf zijn we vaak te vinden op de route van Amerongen welke centraal in het land licht en voorzien is van talloze leuke afdalingen.

Stap 5: toertochten of competities

Ben je begonnen met fietsen en vind je het superleuk? Dan is een stapje verder misschien wel tof. Vooral in de winter zijn er wekelijks toertochten door het hele land. Vooral in het zuiden, de grensstreek tussen Zeeland en Limburg staat bekend om zijn talloze toertochten. Vaak zo’n 25 tot 45 kilometer lang en tussendoor een kop thee of snert. Over de bevroren hei, door de modder. Van singletrack naar singletrack. Een uitgebreide kalender vind je hier. Ook in de zomer worden dit soort tochten georganiseerd. Van korte toegankelijke ritten tot veel uitdagendere marathons. Dit zijn events die tussen de 50 en wel 200 kilometer lang kunnen zijn. Een kalenderoverzicht hiervan vind je hier.

Vind je het leuk om jezelf uit te dagen tegen anderen? Dan kun je misschien eens een wedstrijdje proberen. Door het land zijn er met name in de zomer diverse competities hier, hier en hier waar je eenvoudig en laagdrempelig in kan stappen om eens van de mountainbikesport te proeven.

Wil je doorstromen naar het echte werk, dan ben je verplicht je aan te sluiten bij een wielerclub. Zo kun je een wedstrijdlicentie aanvragen bij de KNWU en beginnen met koersen. Alle info daaromtrent vind je hier.

The post Beginnen met mountainbiken: 5 tips voor de starter appeared first on Fiets.nl - Race en MTB website.

Het is druk in het bos. Erg druk. Wandelaars, fietsers, bootcampers en noem maar op. Daar tussendoor leeft er ook nog wild en andere beestjes die het bos hun huis(je) mogen noemen. Als mens zijn we daar te gast. Momenteel zijn we alleen wat vaak op bezoek. Iets té vaak als we de Vereniging Nederlands Cultuurlandschap moeten geloven. Het zit zo…

Om ervoor te zorgen dat de steeds groter wordende groep mountainbikers overige recreanten (lees wandelaars) zo min mogelijk tot last zijn, is er jaren gewerkt om in de bossen rondom Nijmegen en Groesbeek een routenetwerk aan te leggen. Hierdoor ontstaan er paden, specifiek voor fietsers waar wandelaars niet gewenst zijn zodat fietsers niet op de wandelpaden hoeven te rijden. Prima oplossing. Nu zijn die routes nogal goed uit de verf gekomen en daardoor razend populair. Tel daar bij op dat door de pandemie geen enkele toertocht of wedstrijd doorgaat waardoor fietsers massaal lokaal de bossen induiken. Als extra druppel die de emmer doet overlopen is er nog de enorme groep nieuwe starters. Teamsporters, sportschool-junkies die hun geliefde sport momenteel niet kunnen uitvoeren en hun heil zoeken op de lokale mountainbikeroute. Al met al: druk, heel druk. En dat is te merken.

Lees ook

Beginnen met mountainbiken: 5 tips voor de starter

Over en weer ontstaan hierdoor irritaties tussen fietsers en wandelaars, want natuurlijk zijn ook die laatste massaal het bos in gedoken. Een ander alternatief is momenteel niet mogelijk. Nu is dat niet het grootste probleem volgens de Vereniging Nederlands Cultuurlandschap en kartrekker Jaap Dirkmaat. Volgens hem zijn de fietsers een bedreiging voor het vliegend hert. Die heeft zijn leefgebied namelijk op dezelfde plaats als waar een deel van de rode mountainbikeroute loopt. Eenvoudigste oplossing: route sluiten. Dat kan nooit de bedoeling zijn.

Na een voorbereidingstijd van bijna vijf jaar. Diverse onderzoeken van onafhankelijke ecologen en de kennis en kunde van (ecoloog en fervent biker) Patrick Jansen van Tracks&trails zijn er door de diverse gemeente vergunningen afgegeven om een route aan te leggen die zo min mogelijk schade aan de natuur toebrengt en fietser en wandelaar zo veel mogelijk onafhankelijk van elkaar laat recreëren.

Volgen Dirkmaat is er ‘gewoon niet over nagedacht’ en horen mountainbikers sowieso niet thuis in het bos. Wij als fietsers zijn natuurlijk wat bevooroordeeld, maar de naam mountainbike zegt al genoeg lijkt me. Het sluiten van de route gaat waarschijnlijk meer problemen veroorzaken dan oplossen. Gefietst blijft er toch. Momenteel loopt er een petitie om aan te tonen hoe groot de vraag is naar een dergelijke route. En vooral om te laten zien dat de aangevoerde argumenten niet altijd even juist zijn.

Lees en teken de petitie hier. Meer informatie lees je hier, hier, hier en hiero.

The post Staat mountainbiken onder druk? Onrust in Nijmegen appeared first on Fiets.nl - Race en MTB website.